Therese Huber

Therese Huber (ur. 7 maja 1764 w Getyndze jako Marie Therese Heyne; zm. 15 czerwca 1829 w Augsburgu) - niemiecka pisarka i publicystka. (wyznanie ewangelickie)

Therese Huber. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Christian Gottlob Heyne (1729-1812), filolog klasyczny i bibliotekarz; matka Therese Weiß; - poślubiła 1) 4.09.1785 r. przyrodnika i pisarza Georga Forstera (1754-1794), 2) w 1794 r. pisarza i publicystę Ludwiga Ferdinanda Hubera (1764-1804); z pierwszego małżeństwa miała syna i 3 córki, a z drugiego 6 dzieci.

Życiorys

Therese Huber wyrastała w środowisku uczonych skupiającym się wokół jej ojca. Często pozostawiona sama sobie zdobywała wiedzę dzięki Towarzystwu Getyńskiemu (Göttinger Gesellschaft) i własnej lekturze. Po ślubie z niekochanym mężem Georgiem Forsterem pojechała do Wilna, gdzie został powołany przez Uniwersytet Wileński na profesora. Nie znając języka polskiego czuła się tam izolowana. Po dwóch latach rodzina wróciła do Getyngi. W tym czasie połączyła ją miłość z bibliotekarzem i biografem Friedricha Ludwiga Schrödera Friedrichem Wilhelmem Meyerem (1758-1840), co tolerował jej mąż.

Portret Georga Forstera wykonany przez Johanna Heinricha Wilhelma Tischbeina. Źródło: Wikimedia Commons

W latach 1788-1792 mieszkała z mężem w Moguncji. Po zajęciu miasta przez oddziały francuskie Forster został 5 listopada 1792 r. członkiem Mogunckiego Klubu Jakobińskiego (niem. Mainzer Jakobinerklub), a z 18 na 19 listopada wiceprezydentem administracji Republiki Mogunckiej. Im bardziej Forster angażował się politycznie tym bliższy stawał się jej tutaj przyszły mąż Ludwig Ferdinand Huber. W obliczu oblężenia miasta przez pruskie i heskie wojsko przeniosła się z dziećmi końcem 1792 r. do Strasburga, a potem do Neufchâtel w Szwajcarii, podczas gdy Forster negocjował w Paryżu przyłączenie Księstwa Moguncji do Francji.

Do Szwajcarii podążył za nią Huber,który w listopadzie 1793 r. uzyskał w czasie spotkania z Forsterem jego zgodę na rozwód z żoną, do którego jednak nie doszło z powodu śmierci Forstera w styczniu 1794 roku. Krótko po tym Huber i Therese pobrali się. Początkowy okres ich wspólnego życia był przyćmiony problemami finansowymi. Sytuacja poprawiła się dopiero w Tybindze, Stuttgarcie i Ulm, gdzie Huber pracował dla wydawnictwa Johanna Friedricha Cotta. W tym czasie poznała Friedricha von Matthissona i Friedricha Hauga. Po śmierci Hubera w 1804 r. zaczął się kolejny okres niepewności finansowej w życiu Therese.

Następne 12 lat spędziła w podróży lub pisząc w majątku zięcia Gottlieba von Greyerza (1778-1855) w Günzburgu. Dzięki pośrednictwu Karla Augusta Böttigera objęła kierownictwo, wprawdzie bez kontraktu, w czasopiśmie Johanna Friedricha Cotta Morgenblatt für gebildete Stände w Stuttgarcie, skąd po ośmiu latach została zwolniona w wyniku nieporozumienia z wydawcą. Później mieszkała, aż do śmierci w Augsburgu.

W czasie działalności jako redaktorka poznała wiele znanych osobistości m.in.Ludwiga Börne, Benjamina Constanta, Johanna Wolfganga von Goethego, braci Alexandra i Wilhelma von Humboldta, Jean Paula, Gustava Schwaba, Johanna Ludwiga Uhlanda i Johanna Heinricha Vossa. Z wieloma z nich prowadziła osobistą korespondencję, w której ujawniała się jej skłonność do plotek i frywolności. Dlatego też zjednywała czasem sobie wrogość.

Jej twórczość literacka była pod wpływem literatury angielskiej i francuskiej, którą tłumaczyła na język niemiecki oraz zajmowała się losem kobiet. W jej powieściach i opowiadaniach dominuje ton moralizujący i bezosobowy. Zasługą Therese Huber jest także wydanie pism zebranych drugiego męża pt. Sämtliche Werke seit dem Jahre 1802 oraz korespondencji pierwszego męża Briefwechsel, Nebst einigen Nachrichten von seinem Leben (2 tomy, 1829).

Pisma (wybór)

• Die Familie Seldorf. Eine Geschichte 2 części, 1795/96.
• Luise : ein Beitrag zur Geschichte der Konvenienz. 1796.
• Erzählungen. 3 tomy, 1801-02.
• Hannah, der Herrnhuterin Deborah Findling. 1821.
• Die Ehelosen. 2 tomy, 1829.
• Erzählungen. 6 części, 1830-1833.

Ludwig Ferdinand Huber. Źródło: Wikimedia Commons

Literatura

• Andrea Hahn, Bernhard Fischer: „Alles von mir!“: Therese Huber (1764–1829), Schriftstellerin und Redakteurin. Marbach 1993.
• Rudolf Elvers: „Huber, Ferdinand”, w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 13, Duncker & Humblot, Leipzig 1881, s. 236-246, online.
• Gerhard Hay: „Huber, Therese, geborene Heyne”, w: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 9, Duncker & Humblot, Berlin 1972, ISBN 3-428-00190-7, s. 686-688, online.

Linki

• Pisma Therese Huber, w: Deutsche Digitale Bibliothek, online.