Friedrich Haug
Johann Christoph Friedrich Haug (pseudonim F. Hophthalmos; ur. 9 marca 1761 roku w Niederstotzingen (Badenia-Wirtembergia), zm. 30 stycznia 1829 roku w Stuttgarcie) - niemiecki poeta. (wyznania ewangelickiego)
 |
| Friedrich Haug. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Balthasar Haug; matka b.d.; - ożenił się w Stuttgarcie w 1787 roku z Luisą Henriettą Stäudlin; krewnymi ze strony żony byli Karl Friedrich Stäudlin (1761–1826), profesor teologii i pisarz oraz Gotthold Stäudlin (1758–96), poeta; miał 2 synów i 4 córki.
Życiorys ↑
Pierwotnie Friedrich Haug miał uczęszczać do szkoły klasztornej jednak przez księcia Karola Eugeniusza Wirtemberskiego został przeniesiony do Karlsschule, gdzie miał studiować prawo. W w/w szkole nauczycielem był jego ojciec, a uczęszczał do niej również Fryderyk Schiller.
22 kwietnia 1783 ukończył akademię i został sekretarzem w książęcym tajnym gabinecie. Od 1794 roku był tajnym sekretarzem, od 1816 radcą dworu i bibliotekarzem w Stuttgarcie, gdzie zmarł 30 stycznia 1829 roku.
Znaczenie ↑
Jego poematy zawierają kilka perełek, ale swoją reputacje zawdzięcza przede wszystkim licznym epigramatom, które na początku publikował pod nazwiskiem Hophthalmos (Sinngedichte, Frankfurt 1791;Epigramme und vermischte Gedichte, Berlin 1805). Jest najbardziej owocnym niemieckim epigramatykiem po Friedrichu von Logau. O jego przesadnych, rzadko obraźliwych dowcipach świadczy zwłaszcza utwór Zweihundert Hyperbeln auf Herrn Wahls ungeheure Nase (Stuttgart 1804). W latach 1811-1817 był redaktorem w czasopiśmie "Morgenblatt für gebildete Stände" założonym przez Johanna Friedricha Cotta. Razem z Friedrichem Christophem Weisserem wydał "Epigrammatische Anthologie" (Stuttgart 1807-1809, 10 tomów). Poza tym Friedrich Haug próbował swoich sił w bajkach, balladach, szaradach i opowiadaniach. Wybór jego wierszy Gedichte ukazał się w Hamburgu w 1827 roku w dwóch tomach. Przekonująco sławi go Jean Paul jako
„ najokazalszego wojownika Niemców, którego nawet najostrzejsze lodowe kolce stają się przez pewne delikatne tchnienie lekkie jak elegancka kropla rosy”.
Dzieła (wybór) ↑
- Almanach poetischer Spiele. 1815.
- Neue Sammlung der besten teutschen Gesellschaftslieder. 1815.
- Neujahrsbüchlein für die Arbeitskästchen holder Frauen und Jungfrauen. 1820
- Zweihundert Hyperbeln auf Herrn Wahl's ungeheure Nase. 1822.
Literatura ↑
- Beck, Adolf, „Haug, Johann Christoph Friedrich“, w: Neue Deutsche Biographie tom 8 (1969), strona 89.
- Fischer, Hermann, „Haug, Johann Christoph Friedrich“, w: Allgemeine Deutsche Biographie tom 11 (1880), strona 51
Linki ↑
- Pisma Friedricha Hauga i o nim w Katalog der Deutschen Nationalbibliothek.
- Portrety w Digitaler Portraitindex.