Caspar René Gregory
Caspar René Gregory (ur. 6 listopada 1846 w Filadelfii; zm. 9 kwietnia 1917 w lazarecie polowym koło Neufchâtel-sur-Aisne, we Francji) - amerykańsko-niemiecki teolog ewangelicko-reformowany i badacz Nowego Testamentu.
 |
| Caspar René Gregory. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Henry Duval, pochodził z rodziny francuskiej, był kierownikiem i właścicielem szkoły prywatnej, później konrektorem w gimnazjum w Filadelfii; matka Mary Jones, angielka; - ożenił się w Cambridge (Massachusetts) w 1886 r. z Lucy Watson; miał 1 syna i 3 córki.
Życiorys ↑
Caspar René Gregory uczęszczał najpierw do szkoły ojca, po czym studiował teologię w Filadelfii (1865-1867) i w Princeton (1867-1873). Jego nauczycielami byli Charles Hodge (1797-1878) i orientalista Ezra Abbot (1819-1884).
W 1873 udał się do Europy, gdzie przez Anglię dotarł do Niemiec, i wreszcie do Lipska, aby studiować u Konstantina von Tischendorfa (1815-1874). Niestety, gdy tam przybył Tischendorf już nie żył. Poznał tutaj Christopha Ernsta Luthardta (1823-1902), Franza Delitzscha (1813-1890), Oskara von Gebhardta (1844-1906) i Adolfa von Harnacka (1851-1930). Cała jego dalsza kariera naukowa związana jest z uniwersytetem w Lipsku. W 1876 został doktorem filozofii. Kiedy powierzono mu spuściznę Tischendorfa kontynuował jego pracę w latach 1876-1894.
Po habilitacji w 1884 Caspar René Gregory został w 1889 profesorem nadzwyczajnym, w 1891 profesorem zwyczajnym krytyki tekstu nowotestamentowego. W 1889 uzyskał tytuł doktora teologii.
Podczas licznych podróży poszukiwał rękopisów nowotestamentowych. Dwie swoje publikacje poświęcił w 1908 i 1913 dwom znaczącym rękopisom, jedną rękopisowi »Freer-Logion« i pochądzącemu z Armenii »Codex Koridethi«.
Gregory posiadał od 1881 obywatelstwo saksońskie. Gdy wybuchła I wojna światowa zgłosił się do armii niemieckiej na ochotnika, mając 68 lat. Po dwóch latach został porucznikiem. Zginął na froncie zachodnim w 1917.
Znaczenie ↑
Caspar René Gregory zyskał wybitne i trwałe uznanie za badanie nowotestamentowych rękopisów i krytykę tekstu Nowego Testamentu. W 1908 ukazała się jego książka Die griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Ta praca ujednoliciła nazwy rękopisów Nowego Testamentu i znacznie ułatwiła badania nad jego tekstem. Jego klasyfikację rękopisów Nowego Testamentu kontynuował Ernst von Dobschütz (1870-1934), a następnie Kurt Aland (1915-1994). Obecnie numeracja ta jest powszechnym standardem i nazywana jest numeracją Gregory-Alanda.
Można także uznać, że razem z Tischendorfem jest ojcem kodykologii nowotestamentowej.
Dzieła (wybór) ↑
- Grégoire. 1876.
- Prolegomena zu Tischendorfs Novum Testamentum Graece. 2 tomy, 1884-1894.
- Textkritik des Neuen Testamentes. 1900.
- Griechische liturgische Bücher. 1900.
- Canon and text of the New Testament. 1907.
- Das Freer-Logion. 1908.
- Einleitung in das Neue Testament. 1909.
- Wellhausen und Johannes. 1910.
- Die Koridethi-Evangelien. 1913.
- Zu Fuß in Bibellanden. 1919.
Literatura ↑
- Friedrich Wilhelm Bautz: Caspar René Gregory. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 2, Bautz, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, s. 344.
- Ernst Barnikol: „Gregory, Caspar René”. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 7, Duncker & Humblot, Berlin 1966, ISBN 3-428-00188-5, s. 27–29.
Linki ↑
- Pisma Casparego René Gregory i o nim w Katalog der Deutschen Nationalbibliothek.