Gisbert Voetius

Gisbert(us) Voetius (także: Gijs Voet; ur. 3 marca 1589 r. w Heusden, Niderlandy; zm. 1 listopada 1676 r. w Utrechcie) - niderlandzki teolog ewangelicko-reformowany i orientalista. Jako główny przedstawiciel ewangelicko-reformowanej ortodoksji w Niderlandach był nieprzejednanym wrogiem przedstawicieli arminianizmu i kartezjan, jak również Jean'a de Labadie (1610-1674).

Życiorys ↑

Gisbert Voetius został w 1617 r. pastorem w swojej rodzinnej miejscowości. Od 1634 r. był profesorem teologi w Utrechcie. W 1648 r. opublikował dogmatyczne dzieło »Selectae disputationes theologicae«. Voetius uchodzi za założyciela Nadere Reformatie, niderlandzkiego ruchu wewnątrz Kościoła ewangelicko-reformowanego panującego w XVII i XVIII wieku. Był 4 razy rektorem uniwersytetu w Utrechcie (1641/42, 1660/61, 1671/72, 1675/76). Jego uczennicą była Anna Maria von Schürmann (1607-1678). Rozprawą »de theologia practica« stworzył pierwszy zarys programu dla teologii praktycznej w historii Kościoła.

Rozprawa ma następujące rozdziały:

  • Lehre von der Predigt (concionatoria), pol. Nauka o kazaniu,
  • Lehre vom christlichen Leben (ascetia), pol. Nauka o chrześcijańskim życiu,
  • Lehre von der Seelsorge (moralis seu casuistica), pol. Nauka o duszpasterstwie,
  • Lehre von der Kirchenleitung (politico-ecclesiastica), pol. Nauka o kierowaniu Kościołem.

Voetius zmarł 1 listopada 1676 r. w Utrechcie i został pochowany w kościele Katharinenkirche.

Dzieła (wybór) ↑

  • De praktijk der godzaligheid (TA ASKHTIKA sive Exercitia pietatis. 2 tomy, 1664.
  • Diatribae, De Theologia, Philologia, Historia & Philosophia, Sacra. 1668.

Literatura ↑

  • Erich Wenneker: Voetius, Gisbert. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 12, Bautz, Herzberg 1997, ISBN 3-88309-068-9, s. 1549-1554.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała