Aloys Fischer


Aloys Fischer (ur. 10 kwietnia 1880 w Furth im Wald, Bawaria; zm. 23 listopada 1937 w Monachium) – niemiecki pedagog, psycholog i filozof pracujący nad podstawami nowoczesnej teorii wychowania i edukacji. Postulował wychowanie społeczne i kształcenie zawodowe oraz opowiadał się za akademizacją kształcenia nauczycieli. (wyznanie katolickie)

Genealogia


Ojciec Johann, ogrodnik; matka Barbara Späth; – ożenił się z Paulą (zm. 1944), córką radcy prawnego Thalmanna; dzieci 2 synowie m.in. Ernst (1907–39), malarz i sztycharz.

Życiorys


Aloys Fischer ukończył szkołę ludową w Furth, od 1891 r. uczył się w benedyktyńskim gimnazjum humanistycznym w Metten. Po zdanym egzaminie dojrzałości w 1899 r. rozpoczął studiowanie filologii klasycznej, germanistyki i historii na uniwersytecie w Monachium. W 1902 r. rozpoczął studiowanie filozofii i psychologii u Theodora Lippsa (1851–1914). W 1904 r. doktoryzował się z filozofii u Lippsa pracą pt. Über symbolische Relationen, a następnie habilitował się w 1907 r. pismem Untersuchungen über den ästhetischen Wert, po czym pracował jako Privatdozent na uniwersytecie w Monachium. W międzyczasie w latach 1903–1904 był nauczycielem w domu rzeźbiarza Adolfa von Hildebranda (1847–1921) i od 1904 do 1907 r. nauczycielem w prywatnej szkole dla chłopców. Od 1908 do 1920 r. zajmował się wychowaniem księcia Alberta Bawarskiego (1905–1996). W 1910 r. założył Pedagoficzno-Psychologiczny Instytut Monachijskiego Związku Nauczycieli (niem. Pädagogisch-Psychologische Institut des Münchner Lehrervereins), którym kierował do 1933 roku. W latach 1915–20 był profesorem nadzwyczajnym filozofii i od 1918 do 1920 prowadził zajęcia z psychologii pedagogicznej i pedagogiki na Uniwersytecie Monachijskim oraz kierował jako następca Friedricha Wilhelma Foerstera (1869–1966) Seminarium Pedagogicznym. Od 1920 do 1937 był profesorem zwyczajny pedagogiki na uniwersytecie w Monachium.

Aloys Fischer był w współwydawcą czasopism Zeitschrift für pädagogische Psychologie und experimentelle Pädagogik (1911–37), Die Arbeitsschule (od 1924) oraz Die Erziehung (od 1925).

Dzieła (wybór)


  • Der Einheitsgedanke in der Schulorganisation, 1914.
  • Die Bedeutung pädagog. Sammlungen und die Gesichtspunkte für eine Sammlung von Kinderdokumenten, 1915.
  • Die Zukunft des Jugendschutzes, 1918.
  • Über Beruf, Berufswahl und Berufsberatung als Erziehungsfragen, 1918.
  • Erziehung als Beruf, 1922.
  • Familie und Gesellschaft, 1927.

Literatura


  • Josef Dolch: „Fischer, Aloys” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 5, Duncker & Humblot, Berlin 1961, s. 178.