Johannes Gottfried Gurlitt
Johannes Gottfried Gurlitt (ur. 13 marca 1754 r. w Halle; zm. 14 czerwca 1827 r. w Hamburgu) - niemiecki filolog i pedagog. (wyznania ewangelickiego)
![]() |
Johannes Gottfried Gurlitt. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Johann Georg, mistrz krawiecki z Konradswaldau (obecnie Grzędy, Dolny Śląsk); matka Johanna Christiane Carnal; kawaler.
Życiorys ↑
Johannes Gottfried Gurlitt uczęszczał od 1762 r. do Thomasschule w Lipsku, gdzie jego rodzice zamieszkali krótko po jego narodzeniu. Już tutaj poznał oprócz języków klasycznych języki orientalne. Od 1772 r. studiował teologię i filologię klasyczną m.in. u Christiana Augusta Crusiusa i Johanna Augusta Ernestiego na uniwersytecie w Lipsku. W latach 1776-78 próbował swoich sił jako docent na uniwersytecie w Lipsku. Wiosną 1778 r. przyjął propozycję pracy w gimnazjum z internatem w Kloster Bergen k. Magdeburga. Od 1797 r. kierował tą placówką oświatową. Gurlitt kształcił swoich uczniów, aby byli niezależni w sensie oświecenia. Wspierał naukowe nauczanie i założył czytelnię dla uczniów. Także półroczne egzaminy i nagrody za uczniowskie dokonania powinny wspierać ten cel. W 1802 r. Johann Jacob Rambach powołał Gurlitta do Hamburga w celu zreformowania gimnazjum akademickiego Johanneum i gimnazjum. W Johanneum został profesorem języków orientalnych. Gurlitt kierował tymi placówkami, aż do śmierci. Jego tamtejsza praca również przebiegała zgodnie z myślami oświecenia. W 1804 r. wprowadził egzamin dojrzałości w gimnazjach.
W swojej pedagogice wierzył w dobro w ludziach, cenił ponad wszystko zrozumienie i w nauczaniu widział zdecydowaną procedurę wychowawczą. Johannes Gottfried Gurlitt opublikował prace dotyczące Nowego Testamentu, filologii klasycznej, filozofii, archeologii i podręczniki.
Dzieła (wybór) ↑
- Rede von den Pflichten, Freuden und Leiden des Lehrers der Jugend , 1797.
- Über die Gemmenkunde , 1798.
- Über antike Köpfe, Hermen und Büsten, 1799.
- Animadversionum ad auctores veteres particula sexta , 1817.
- Geschichte der Bettelmönchsorden, 1822.
- Vorlesungen über die Geschichte des Pabstthums, 1828.
Literatura ↑
- Heinrich Julius Kämmel, Richard Hoche: „Gurlitt, Johannes Gottfried”. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 10, Duncker & Humblot, Leipzig 1879, s. 182-185.
- Hans Oppermann: „Gurlitt, Johannes Gottfried”. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 7, Duncker & Humblot, Berlin 1966, ISBN 3-428-00188-5, s. 328.
Linki ↑
- Biografia w Magdeburger Biografisches Lexikon.