Rolf Rendtorff

Rolf Rendtorff (ur. 10 maja 1925 w Preetz; zm 1 kwietnia 2014 w Heidelbergu) – niemiecki teolog ewangelicki, wieloletni profesor na uniwersytecie w Heidelbergu. Od 1966 należał do założycieli Towarzystwa Niemiecko-Izraelskiego (Deutsch-Israelische Gesellschaft, DIG), którego był wieloletnim wiceprezydentem. Angażował się na rzecz dialogu między chrześcijaństwem a judaizmem.

Genealogia ↑

  • Ojciec : Heinrich Rendtorff (1888–1960), teolog ewangelicko-luterański, od 1926 profesor na uniwersytecie w Kilonii, od 1930 do 1933 biskup krajowy w Schwerinie, po przejęciu władzy przez nazistów został zdymisjonowany i pracował jako pastor w Szczecinie
  • Matka : Emma Caroline Hedwig Besser
  • Brat : Trutz-Gotthilf Peter Rendtorff (1931–2016), profesor teologii ewangelickiej

Życiorys ↑

W czasie II wojny światowej Rolf Rendtorff służył od 1942 do 1945 r. w marynarce wojennej. Ostatecznie uzyskał stopień podporucznika marynarki. Po wojnie studiował od 1945 do 1950 teologię ewangelicką w Kilonii, Bethel, Getyndze i Heidelbergu. W 1950 r. doktoryzował się w Heidelbergu u Gerharda von Rada (1901–1971) dysertacją pt. Die Gesetze der Priesterschrift. Eine gattungsgeschichtliche Untersuchung. Habilitował się w 1953 r. w Getyndze pracą na temat Starego Testamentu pt. Studien zur Geschichte des Opfers im Alten Testament. Od 1958 r. prowadził wykłady na temat Starego Testamentu jako profesor w Kościelnej Wyższej Szkole (Kirchliche Hochschule) w Berlinie, której rektorem był w roku akademickim 1962/63. W 1963 r. został profesorem zwyczajnym teologii starotestamentowej na uniwersytecie w Heidelbergu. Od stycznia 1970 do listopada 1972 r. był rektorem uniwersytetu. Jako rektor pośredniczył między konserwatywnymi profesorami, Ministerstwem Kultury Badenii-Wirtembergii i żądającymi reform i zmian studentami. Liczne konflikty doprowadziły do jego ustąpienia z tego stanowiska. Przed emeryturą w 1990 r. był profesorem gościnnym w Jerozolimie, Pretorii, Chicago i Rzymie.

Dzieła (wybór) ↑

  • Das Werden des Alten Testamentes. Berlin, Evangelische Verlagsanstalt. 1960.
  • Das Alte Testament. Eine Einführung. Neukirchen 5. Aufl. 1995.
  • Theologie des Alten Testaments. 1. Kanonische Grundlegung. Neukirchen 1999.
  • Theologie des Alten Testaments. 2. Thematische Entfaltung. Neukirchen 2001.
  • Väter Könige Propheten. Kreuz-Verlag Stuttgart, 1967.
  • Gottes Geschichte. Ein Stundenbuch. Der Anfang unseres Weges im Alten Testament. Hamburg Furche, 2. Auflage, 1964.
  • Israel und sein Land. Theologische Überlegungen zu einem politischen Problem, 1975.
  • Arbeitsbuch Christen und Juden. Zur Studie des Rates der EKD. 1979.
  • Hat denn Gott sein Volk verstoßen? Die evangelische Kirche und das Judentum seit 1945; Ein Kommentar. 1989.
  • Christen und Juden heute. Neue Einsichten und neue Aufgaben. 1998.
  • Kontinuität im Widerspruch. Autobiographische Reflexionen. Göttingen 2007.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała