Otto Roquette

Otto Roquette (ur. 19 kwietnia 1824 r. w Krotoszynie; zm. 18 marca 1896 r. w Darmstadt) - niemiecki pisarz, poeta i dramaturg. (wyznanie ewangelicko-reformowane).

 Otto Roquette 175px
Otto Roquette.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Matka i ojciec pochodzili z rodzin hugenockich. Ojciec Louis Roquette, krajowy radca sądowy, adwokat w Gnieźnie, od 1833 r. w Bydgoszczy; matka Antoinette Barraud.

Życiorys

Pierwszych lekcji udzielał mu dziadek, który był pastorem ewangelicko-reformowanym. W latach 1846-1850 studiował filozofię, filologię i historię na uniwersytetach w Berlinie, Heidelbergu, Halle. W studenckich czasach wstąpił do korporacji studenckiej w Heidelbergu. W 1851 r. doktoryzował się w Halle nigdy nie drukowaną pracą na temat rozwoju dramatu lub rozwoju opery w XVII i XVIII wieku.

Po odbytej podróży do Szwajcarii i Włoch zamieszkał w Berlinie, gdzie został członkiem towarzystwa literackiego Tunnel über der Spree, a później grupy literackiej Rütli. Poznał tam m.in. Theodora Fontane (1819-1898), Franza Kuglera (1808-1858), Paula Heyse (1830-1914), Adolpha von Menzela (1815-1905), Wilhelma von Merckela (1803-1861) i Moritza Lazarusa (1824-1903).

Od 1853 r. był nauczycielem języka niemieckiego i historii w placówce wychowawczej Blochmannschen Erziehungsanstalt w Dreźnie założonej przez pedagoga Karla Justusa Blochmanna (1786-1855). W 1857 r. wrócił do Berlina i w 1862 r. został tam docentem literatury w Pruskiej Akademii Wojskowej, w 1867 r. przeniósł się do Królewskiej Akademii Rzemiosła. Od 1869 r. uczył jako profesor historii i literatury na Uniwersytecie Technicznym w Darmstadt. W okresie od 1878 do 1881 r. i po 1894 aż do śmierci kierował dodatkowo biblioteką uniwersytecką.

Otto Roquette ze swoją sentymentalną liryką pseudo-romantyczną, baśniowo udekorowaną epiką i motywami heroiczno-narodowymi jest typowym przedstawicielem Butzenscheibenlyrik, jak określił 7 kwietnia 1884 r. Paul Heyse (1830-1914) w liście do poety Emanuela Geibela (1815-1884), poetów drugiej połowy XIX wieku. Po 1850 r. jego dzieła były nadzwyczaj popularne, zwłaszcza w kręgach konserwatywnych. Do jego wierszy muzykę pisał m.in. Wilhelm Baumgartner (1820-1867). Obecnie jego twórczość jest prawie całkowicie zapomniana.

Dzieła (wybór)

  • Walpurgis. Drama in fünf Aufzügen. 1850.
  • Herr Heinrich. Eine deutsche Sage. 1854.
  • Erzählungen. 1859.
  • Gedichte. 1859.
  • Leben und Dichten Johann Christian Günthers. Biographie. 1860.
  • Die Legende von der heiligen Elisabeth. 1866.
  • Novellen. 1870.
  • Dramatische Dichtungen. 3 tomy, 1867/1876.
  • Das Buchstabirbuch der Leidenschaft. Roman. 1878.
  • Baum im Odenwald. 1884.
  • Große und kleine Leute in Alt-Weimar. Novellen. 1887.
  • Ausgewählte Werke. 6 tomów, 1893.

Literatura

  • Ludwig Julius Fränkel: Roquette, Otto. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 53, Duncker & Humblot, Leipzig 1907, s. 469-478.

Linki

Autor: Roman Penkała