Fritz Hommel

Fritz Hommel (ur. 31 lipca 1854 w Ansbach; zm. 17 kwietnia 1936 w Monachium) – niemiecki orientalista, znawca pisma klinowego, poezji staroarabskiej, egipskich tekstów z piramid i starotureckich inskrypcji. (wyznanie ewangelickie)

Hommel Fritz
Fritz Hommel na Cmentarzu Północnym w Monachium.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia ↑

  • Ojciec: Friedrich (1813–92), radca sądu okręgowego w Ansbach, hymnolog i badacz literatury;
  • Matka: Therese (1825–79), córka wydawcy Samuela Gottlieba Lieschinga (1786–1864) w Stuttgarcie i Louise Haakh;
  • Ożenił się w Neuendettelsau w 1881 z Apollonią z domu Kaus (1857–1944) z Kriftel koło Frankfurtu nad Menem;
  • Dzieci: 6 synów i 2 córki.

Życiorys ↑

Fritz Hommel studiował w Lipsku u Friedricha Delitzscha (1850–1922). Po promocji rozpoczął pracę w bibliotece dworskiej w Monachium. W 1877 r. habilitował się z zakresu języków semickich na uniwersytecie w Monachium, gdzie został Privatdozentem, w 1885 r. profesorem nadzwyczajnym i w 1892 r.profesorem zwyczajnym. W 1925 r. przeszedł na emeryturę, ale jeszcze przez lata prowadził wykłady na uniwersytecie.

Już jako student wydał etiopskie rękopisy. Praca ta ukazała się jeszcze przed jego pracą doktorską pt. Die Namen der Säugetiere in den semitischen Sprachen (Nazwy ssaków w językach semickich). Potem z wielkim sukcesem zajmował się językami i historią starożytnej Mezopotamii, czego owocem była Geschichte Babyloniens und Assyriens (1885, Historia Babilonii i Asyrii). Ważnymi pozycjami w jego bogatym piśmiennictwie były podręczniki Südarabischen Chrestomathie (1893, Południowoarabska chrestomatyka) i Sumerischen Lesestücken (1894, Lektury sumeryjskie).

W 1884 r. Fritz Hommel założył razem z Carlem Bezoldem (1859–1922) czasopismo Zeitschrift für Keilschriftforschung.

Dzieła (wybór) ↑

  • Die äthiopische Übersetzung des Physiologus. Leipzig 1877.
  • Die Namen der Säugethiere bei den südsemitischen Völkern: Als Beitrag zur arabischen und äthiopischen Lexicographie, zur semitischen Kulturforschung und Sprachvergleichung und zur Geschichte der Mittelmeerfauna. Mit steter Berücksichtiung auch der assyrischen und hebräischen Thiernamen und geographischen und literaturgeschichtlichen Excursen. Leipzig 1879.
  • Zwei Jagdinschriften Asurbanipals. Leipzig 1879.
  • Die semitischen Völker und Sprachen. Tom I, Leipzig 1883.
  • Die älteste arabische Barlaam-Version. Wien 1887.
  • Abriß der Geschichte des alten Orients. Nördlingen 1887.
  • Geschichte Babyloniens und Assyriens. Berlin 1885.
  • Der babylonische Ursprung der ägyptischen Kultur. München 1892.
  • Südarabische Chrestomathie. München 1893.
  • Sumerische Lesestücke. München 1894.
  • Die altisraelische Überlieferung in inschriftlicher Beleuchtung. München 1896.
  • Vier neue arabische Landschaftsnamen im Alten Testament. München 1901.
  • Geschichte des alten Morgenlandes. Leipzig 1904.
  • Zweihundert sumero-türkische Wortvergleichungen als Grundlage zu einem neuen Kapitel der Sprachwissenschaft. München 1915 (online).

Literatura ↑

  • Ernst Weidner: „Hommel, Fritz” w: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 9, Duncker & Humblot, Berlin 1972, ISBN 3-428-00190-7, s. 591. (online).

Linki ↑

Autor: Roman Penkała