Diederich Georg Babst

Genealogia ↑

Przodkowie od 17 wieku byli rodziną kupiecką w Rostocku; ojciec Johann Gerhard Babst, kupiec w Rostocku ( według innych podań urzędnik książęcej kancelarii prawnej w Schwerinie); matka wdowa po Holstenie, córka kasztelana Blau ze Schwerina; dziadek ze strony ojca Johann Gerhard Babst, kupiec, prokurator, notariusz, naczelnik poczty i organista w Rostocku; babcia ze strony ojca Anna Catharina, córka senatora Johanna Gerbera w Bützow; - ożenił się 23.10.1776 roku z Walpurgis Juliane, córką jego wuja Gottdrieda Christophera Babsta, pracownika książęcej kancelarii w Rostock i Caroliny Blau, siostry jego matki; miał dwóch synów i trzy córki.

Życiorys ↑

Diederich Georg Babst uczęszczał do Domschule (szkoła przy katedrze) w Schwerinie. Później do gimnazjum w Lubece, gdzie jego rodzice uciekli podczas wojny siedmioletnej. Już w tym czasie napisał poematy i teksty do istniejących melodii, przez co uzyskał pewną popularność. Od 1765 roku studiował prawo na uniwersytecie w Rostocku. Po ukończeniu studiów otrzymał w Rostocku najpierw stanowisko notariusza, potem na przełomie lat 1781/82 stanowisko prokuratora w miejskim sądzie niższym i ostatecznie został sekretarzem w radzie miejskiej. Na tym skromnym stanowisku zdobył dużą reputację z powodu uczciwego charakteru.

Znaczenie ↑

Pierwsze pismo Diedericha Georga Babsta De Rekrut, będące poetyckim opisem życia żołnierzy na podstawie listów rekrutów do ich narzeczonych, ukazało się w 1788 roku anonimowo. Jest ono napisane w formie aleksandrynu w języku dolnoniemieckim. W kolejnym dziele przedstawia ucztę kolegium w Rostocku. Pisze także liczne drobne poematy, które częściowo zostały opublikowane w różnych czasopismach, a część pozostała jako rękopisy. W 1790 roku ukazało się trzytomowe dzieło Allerhant snaksche Saken tum Tietverdriew.
Jego liryczna twórczość miała często charakter krytyczno - moralistyczny i opisywała między innymi styl życia jego rostockich współziomków. W swoim czasie był bardzo znanym i poczytnym pisarzem. Johann Wolfgang von Goethe cenił go jako „ naturalnego i narodowego poetę”. O jego lirycznych dziełach pisze Goethe w pamiętnikach między innymi tak:
„ zabawnym jest widzieć, jak pewien człowiek, sam uwikłany w mieszczańskim bycie, podnosi się ponadto przez genialne obserwacje”.
Goethe określa okolicznościowe poematy Babsta jako „bezcenne”.
Diederich Georg Babst, który zastosował dialekt w poematach jest prekursorem dolnoniemieckiej poezji i poprzednikiem takich pisarzy jak Fritz Reuter czy John Brinckman. Jego klarowny sposób pisania w przeciwieństwie do Johanna Heinricha Vossa dostarcza nam cennych historycznych informacji o języku. Jego dzieła zawierają mnóstwo materiałów o historii kultury, a szczególnie panujących zwyczajach i obchodzonych uroczystościach w Rostocku.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑