August Knobel

August Wilhelm Karl Knobel (ur. 7 lutego 1807 r. w Tzschecheln b. Sorau (obecnie Dębinka k. Żar na Dolnym Śląsku); zm. 25 maja 1863 r. w Gießen) - niemiecki profesor teologii ewangelickiej i tajny radca.

Knobel-2 hrb057a Lithografie um 1850
August Knobel,ok.1850.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys ↑

Knobel był synem rolnika. Po ukończeniu gimnazjum w Żarach rozpoczął w 1826 r. studia na Uniwersytecie Wrocławskim. Studiował teologię u Davida Schulza i Daniela von Cöllna, filozofię, filologię klasyczną u Franza Passowa, języki orientalne u Georga Heinricha Bernsteina i Christiana Maximiliana Habichta oraz historię u Ludwiga Wachlera. 18 maja 1831 r. otrzymał tytuł doktora filozofii po obronie pracy Jeremias chaldaizans, 21 października 1831 r. licencjat z teologii po obronie pracy De Marci evangelii origine, a 18 listopada 1831 r. habilitował się i rozpoczął prowadzić wykłady na uniwersytecie jako privatdozent, a od 1835 r. jako profesor nadzwyczajny. Oba te stanowiska nie przynosiły dochodu i zarabiał jako nauczyciel religii w seminarium nauczycielskim we Wrocławiu oraz jako cenzor dla czasopism ewangelicko-teologicznych na Śląsku.

Knobel zyskał uznanie pracami dotyczącymi Starego Testamentu (Commentar über das Buch Kohelet, 1836; Der Prophetismus der Hebräer, 1837). Na skutek tego w 1838 r. otrzymał tytuł doktora teologii. Końcem tegoż roku otrzymał powołanie na uniwersytet do Gießen (6 grudnia 1838) i konkurencyjne do Getngii, gdzie powstał wakat po zwolnieniu m.in. Heinricha Ewalda. Jednak tej ostatniej propozycji nie przyjął, gdyż nie chciał zajmować miejsca osoby wypędzonej z powodów politycznych. 1 stycznia 1839 r. przybył do Gießen i rozpoczął tam pracę jako profesor zwyczajny nauki i egzegezy Starego Testamentu. W komentarzu Der Prophet Jesaja (1843) powoływał się na prace Wilhelma Geseniusa i Ferdinanda Hitziga. Ostatnią jego wielką pracą życia było opracowanie Pięcioksięgu z jego objaśnieniem. Dzieło Kurzgefaßtes exegetisches Handbuch zum Alten Testament ukazało się w 3 tomach w latach 1852-1861, a kolejne jego wydanie opracował i wydał August Dillmann. Ledwo ukończył to wielkie dzieło pojawiły się u niego dolegliwości żołądka, które doprowadziły do jego śmierci w 1863 roku.

Dzieła (wybór) ↑

  • Commentar über das Buch Kohelet. 1836
  • Der Prophetismus der Hebräer. 2 tomy, 1837.
  • Der Prophet Jesaja. 1843.
  • Exegetisches Vademecum für Herrn Professor Ewald in Tübingen. 1844.
  • Zur Geschichte der Samaritaner. 1847.
  • Die Völkertafel der Genesis : Ethnographische Untersuchungen. 1850
  • Kurzgefaßtes exegetisches Handbuch zum Alten Testament.
    1. Die Genesis. 1852.
    2. Der Prophet Jesaia. 1854.
    3. Die Bücher Numeri, Deuteronomium und Josua. 1861.
  • Ueber Alter und sittlich-religiösen Charakter der ältern und eigentlichen Freimaurerei : Sendschreiben an Herrn Dr. August Knobel, ordentl. Prof. der Theologie in Gießen ; auf Anlaß der deistenricherischen Hengstenbergischen Angriffe auf dieselbe. 1855.

Literatura ↑

  • Hesse: Knobel, August. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 16, Duncker & Humblot, Leipzig 1882, s. 300-304.
  • Stefan Beyerle: Knobel, August Wilhelm Karl. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 4, Bautz, Herzberg 1992, ISBN 3-88309-038-7, s. 139-143.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała