August Dillmann

Christian Friedrich August Dillmann (ur. 25 kwietnia 1823 r. w Illingen; zm. 4 lipca 1894 r. w Berlinie) – niemiecki egzegeta Starego Testamentu, orientalista i teolog luterański.

Dillmann 1894
August Dillmann, 1894.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia ↑

Ojciec Elias Dillmann (1794-1877), nauczyciel w Illingen; matka Christiana Louisa z domu Wiemeg (1790-1835); brat Christian Heinrich (1829-99), znany pedagog, twórca wirtemberskiego gimnazjum realnego; - ożenił się w Bietigheim w 1856 r. z Mathilde Leo; miał 2 synów i 4 córki.

Życiorys ↑

Dillmann już w wieku 9 lat uczył się języków klasycznych u pastora w Dürrmenz koło Mühlacker. Studiował od 1840 r. teologię u Ferdinanda Christiana Baura (1792-1860), języki orientalne u Heinricha Ewalda (1803-1875) i filozofię na uniwersytecie w Tybindze. Razem z Rudolfem von Rothem (1821-1895) i Carlem Heinrichem Weizsäckerem (1822-1899) należał do stowarzyszenia studenckiego Königsgesellschaft Roigel.

Po doktoryzacji z filozofii podróżował w latach 1846-1848 do Paryża, Londynu i Oksfordu, aby badać etiopskie rękopisy i sporządzić ich katalog. Po powrocie został repetentem w Tübinger Stift, od 1851 r. privatdozentem na uniwersytecie w Tybindze, potem profesorem języków orientalnych w Kilonii (1854), profesorem egzegezy starotestamentowej w Gießen (1864) i w Berlinie (1869) jako następca Ernsta Wilhelma Hengstenberga (1802-1869).

Dzięki dziełom: » Grammatik der äthiopischen Sprache« (1857), »Lexicon linguae Aethiopicae cum indice Latino« (1865), »Chrestomathia Aethiopica edita et glossario explanata« (1866) oraz wydaniu części etiopskiej Biblii i rozprawom o etiopskiej historii, historii literatury i języka został odnowicielem filologii etiopskiej, którą w XVII w. w Niemczech założył Hiob Ludolf (1624-1704). Jako teolog zajmował się zwłaszcza Starym Testamentem i napisał komentarze do jego ksiąg. Dillmann był członkiem Bawarskiej Akademii Nauk w Monachium (od 1872) i Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie (od 1877).

Dzieła (wybór) ↑

  • Catalogus codicum manuscriptorum orientalium qui in Museo Britannico asservantur. Codices aethiopicos amplectens. część 3, 1847; część 7, 1848.
  • Liber Henoch. 1851.
  • Das christliche Adambuch des Morgenlandes. 1853.
  • Grammatik der äthiopischen Sprache. 1857.
  • Veteris Testamenti aethiopici tomus secundus, sive Libri Regum, Paralipomenon, Esdrae, Esther. 1861.
  • Chr. Fr. Augusti Dillmann Lexicon linguae Aethiopicae : cum indice Latino. 1865.
  • Ueber die Propheten des Alten Bundes nach ihrer politischen Wirksamkeit. 1868.
  • Zur Geschichte des Axumitischen Reichs im vierten bis sechsten Jahrhundert. 1881.
  • Handbuch der alttestamentlichen Theologie. 1895.

Literatura ↑

  • Rudolf Kittel: Dillmann, August. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 47, Duncker & Humblot, Leipzig 1903, s. 699-702.
  • Enno Littmann: Dillmann, August. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, ISBN 3-428-00184-2, s. 721.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała