Kaspar Brusch
Kaspar Brusch (także: Beisser, zlatynizowane Caspar Bruschius; ur. 19 sierpnia 1518 r. w Horním Slavkovie (niem. Schlaggenwald); zamordowany 20 listopada 1559 r. między Rothenburgiem i Bad Windsheim) - niemiecki humanista, cesarski palatyn, poeta i historyk. (wyznania luterańskiego)
Kaspar Brusch. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Hans (ok. 1488-1568), mistrz szewski w Cheb (niem. Eger), syn Georga (zm. 1536), szewc; matka Barbara wdowa po Dörflerze; - ożenił się w Ulm z Kunigunde Stumpf (zm. po 1558 r. w Pettendorfie (Górny Palatynat)); miał przypuszczalnie syna.
Życiorys ↑
Kaspar Brusch uczęszczał do szkoły łacińskiej w Cheb i Hof (Saale), po czym studiował od 1536 r. w Tybindze u Ambrosiusa Blarera (1492-1564). W 1541 r. został koronowany w Ratyzbonie przez cesarza Karola V (1500-1558) na poetę i otrzymał tytuł poeta laureatus. W 1542 r. był uczniem Filipa Melanchtona (1497-1560) w Wittenberdze.
W swoich podróżach przez Niemcy, Austrię, Szwajcarię i Włochy zbierał podobnie jak Conrad Celtis (1459-1508) materiał do swoich prac.
W 1555 r. Kaspar Brusch został księdzem w parafii luterańskiej w Pettendorfie w Górnym Palatynacie. Podczas drogi powrotnej z wyprawy badawczej do archiwum miasta Rothenburg ob der Tauber został zastrzelony i pozostawiony w lesie. W efekcie tego napadu zginęły tylko jego notatki, co wywołało podejrzenie, że odkrył jakieś nieprawidłowości w prawie własnościowym, co przypłacił życiem. Został pochowany w Steinach an der Ens w tamtejszym kościele farnym. Na miejscu jego śmierci postawiono kamienny krzyż, który zachował się przez stulecia.
Spis pism Kaspara Bruscha zawiera ok. 100 pozycji. Na szczególne uznanie zasługują historyczno-geograficzne opisy krajobrazów jego ojczyzny lub okolic, w których podróżował i są one obecnie ważnym źródłem badań krajoznawczych.
Dzieła (wybór) ↑
- Solomonis proverbiorum capita duo priora carmine reddita elegiaco ac paraphrastico. 1539.
- Ain vralte Practica/ die nicht fehlen/ noch yemandt betriegen wirt/ auff das M. D. XLVIII. Vnd alle andere Jare/ biß zum ende der welt/ auß Gottes ewigem vnd warhafftigem wort/ yetzt auffs new zusamen gelesen. 1547.
- Magnum opus de omnibus Germaniae episcopatibus. 1549.
- Monasteriorum Germaniae praecipuorum ac maxime illustrium centuria prima. 1551.
- Odoiporikon. 1554.
- Epitaphia Lutheri Gassari. 1554.
Literatura ↑
Linki ↑
- Pisma Brusch i o nim, w: Deutsche Digitale Bibliothek.