Wilhelm Zimmermann

Balthasar Friedrich Wilhelm Zimmermann (ur. 2 stycznia 1807 r. w Stuttgarcie; zm. 22 września 1878 r. w Mergentheim) był niemieckim teologiem ewangelickim, poetą, historykiem i politykiem.

Wilhelm Zimmermann
Wilhelm Zimmermann.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Wilhelm Friedrich, ogrodnik w winnicy, później pracownik kuchni dworskiej; matka Friederike Margarethe Elisabeth Scheerer; – ożenił się ok. 1829 r. z córką pastora Louise Ditzinger.

Życiorys

Ubóstwo rodziców spowodowało, że Wilhelm Zimmermann późno zaczął się uczyć. Jednak szybko zrobił duże postępy i podobnie jak jego przyjaciele Eduard Mörike i Wilhelm Waiblinger ukończył gimnazjum w Stuttgarcie, a już jesienią 1821 r. wstąpił do seminarium duchownego w Blaubeuren, gdzie zaprzyjaźnił się m.in. z Friedrichem Theodorem Vischerem, Gustavem Pfizerem i Davidem Friedrichem Straussem. W latach 1825–1829 studiował teologię ewangelicką w Tübinger Stift, w następnym roku zdał egzamin teologiczny, a w 1832 r. uzyskał tytuł doktora filozofii. Do 1840 r. żył w Stuttgarcie jako wolny pisarz.

Już w wieku 24 lat opublikował pierwszy zbiór swoich wierszy »Gedichte«. W 1833 napisał tragedię »Masaniello« i nowelę »Franziska von Hohenheim«, w 1834 nowelę »Amor's und Satyr's«, »Fürstenliebe«, »Cornelia Bororquia«, jak również historię Wirtembergii »Geschichte Württembergs«, 1836 »Prinz Eugen der edle Ritter«, 1836/37 »Geschichte Württembergs nach seinen Sagen und Thaten«. W 1837 r. wydał razem z Eduardem Mörike rocznik »Jahrbuch schwäbischer Dichter und Novellen«. W 1838 r. ukazała się książka »Geschichte der Hohenstaufen oder Kampf der Monarchie gegen Papst und republikanische Freiheit«.

Od 13 maja 1840 do 1847 r. był drugim pastorem w Dettingen i pastorem w Hülben. W 1841 r. opublikował w książce »Geschichte des Bauernkriegs«, opisującej wojnę chłopską, dużą część dokumentów z archiwum stuttgarckiego. Niestety jak wszystkie jego książki historyczne jest ona tendencyjna przez co ucierpiała jej wiarygodność. W późniejszych pismach ujawnia się często jego niechęć wobec Prus, jednak wraz z następującymi przemianami od 1866 r. pogodził się z nową sytuacją polityczną. W 1847 r. otrzymał tytuł profesora i Katedrę Języka Niemieckiego i Historii na Wyższej Szkole Politechnicznej w Stuttgarcie. 23 kwietnia 1848 r. został posłem z okręgu wyborczego Schwäbisch Hall/Gaildorf/Crailsheim do Frankfurckiego Zgromadzenia Narodowego, gdzie przyłączył się do frakcji lewicowej »Donnersberg«. W latach 1849 i 1850 był deputowanym z okręgu Schwäbisch Hall do wirtemberskiego krajowego zgromadzenia konstytucyjnego. Z powodu udziału w »Rumpfparlamencie« został w 1851 r. zwolniony ze służby państwowej. Od maja 1851 do listopada 1854 r. był deputowanym do Landtagu z okręgu Leutkirch. W 1854 r. został pastorem w Leonbronn koło Heilbronnu, w 1864 w Schnaitheim an der Brenz, a od 1872 r. w Owen koło Kirchheim.

Wilhelm Zimmermann zmarł 22 września 1878 r. w Mergentheim i 25 września został pochowany w Owen.

Dzieła (wybór)

  • Gedichte, 1831.
  • Masianello, tragedia, 1833.
  • Franziska von Hohenheim, nowela, 1833.
  • Fürstenliebe, nowela, 1834.
  • Cornelia Boroquia, nowela, 1834.
  • Geschichte Württembergs, 1834.
  • Die Befreiungskämpfe der Deutschen gegen Napoleon, 1836.
  • Geschichte Würtembergs nach seinen Sagen und Thaten. 2 tomy, 1836/37.
  • Allgemeine Geschichte des großen Bauernkrieges. 3 tomy, 1841–43.
  • Geschichte der deutschen Nationallitteratur, 1846.
  • Geschichte der Poesie aller Völker. Für Leser aller Stände, 1847.
  • Die Deutsche Revolution, 1848.
  • Weltgeschichte für gebildete Jungfrauen, 1854.
  • Kirchengeschichte, 1855.
  • Lebensgeschichte der Kirche Jesu Christi, 1857–1859.
  • Wahre Geschichten aus der vaterländischen Geschichte, 1862.
  • Der deutsche Heldenkampf 1870–1871, 1871.

Literatura

  • Theodor Schön: Zimmermann, Wilhelm w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 45, Duncker & Humblot, Leipzig 1900, s. 299–301.
  • Friedrich Winterhager: Wilhelm Zimmermann (Theologe) w Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 26, Bautz, Nordhausen 2006, ISBN 3-88309-354-8, s. 1588–1598.

Linki

Autor: Roman Penkała