Wilhelm Traugott Krug

Genealogia ↑

Ojciec Johann Christian, dzierżawca dóbr w Radis; matka Christiane Steude; krewny Adam Friedrich Oeser (1717-1799), malarz; - ożenił się 8 stycznia 1804 r. z Wilhelmine (1782-1852), byłą narzeczoną poety Heinrich von Kleist (1777-1811), córką pruskiego generała Augusta Wilhelma Hermanna von Zenge (1736-1817); dzieci 4 synów i 2 córki.

Życiorys ↑

Wilhelm Traugott Krug otrzymał gruntowne wykształcenie humanistyczne w gimnazjum Landesschule Pforta. Od 1788 r. studiował filozofię i teologię w Wittenberdze, od 1792 w Jenie i od 1894 w Getyndze. Szczególny wpływ wywarły na niego pisma krytyczno-filozoficzne Immanuela Kanta. W 1794 r. habilitował się w Wittenberdze i został adiunktem fakultetu filozoficznego. Prowadził wykłady o filozofii i wiedzy. W 1801 r. został profesorem nadzwyczajnym na uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą, a w 1805 r. pierwszym następcą Kanta na uniwersytecie w Królewcu jako profesor zwyczajny filozofii. W 1809 r. przeniósł się do Lipska, gdzie uczył aż do śmierci. Na rektora uniwersytetu w Lipsku wybrany był w 1830 roku. W latach 1833-1834 był deputowanym uniwersytetu do saksońskiego Landtagu. W 1834 r. przeszedł na własną prośbę w stan spoczynku.

Krug był członkiem loży wolnomularskiej Minerva zu den drei Palmen. W 1841 r. miasto Lipsk nadało mu honorowe obywatelstwo.

Znaczenie ↑

Znaczenie Kruga tkwi w mniejszym stopniu w samej filozofii, a raczej na jej zrozumiałym przekazaniu odbiorcy, w budzeniu zainteresowania nią w szerszym gronie i wspieraniu liberalnego myślenia w państwie i Kościele. Był zdania, że filozofia nie potrzebuje żadnej własnej terminologii, ponieważ był zdania, że podporządkowana jest priorytetowi myślenia, a nie językowi (Über das Verhältnis der Philosophie zum gesunden Menschenverstände, 1837). Uważał, że filozofia jest »świecącym światłem w centrum poznania ludzkiego« i ma za zadanie stworzenie równomiernego rozwoju uczuć i rozumu człowieka.

Podstawowym założeniem jego systemu filozoficznego, który opisał w Fundamentalphilosophie (1803) jako syntezę transcendentalną bytu i poznania nie jest ani realizm ani idealizm rozumu, ale trzeci system, który wynika z syntezy pierwotnego połączenia bytu i poznania w świadomości.

Pojawiające się od 1968 r. nowe edycje prac Wilhelma Traugotta Kruga dowodzą, że jego myśli pozostają aktualne, zwłaszcza wśród filozofów, którzy sprzeciwiają się socjologizmowi, psychologizmowi i naukowo ukierunkowanemu racjonalizmowi, przy czym powołują się na pierwszeństwo filozofii w kanonie nauki.

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑