Wilhelm Peters


Wilhelm Karl Hartwich Peters (ur. 22 kwietnia 1815 w Koldenbüttel koło Eiderstädt; zm. 20 kwietnia 1883 w Berlinie) – niemiecki zoolog, naturalista i podróżnik. (wyznanie ewangelickie)

Genealogia


  • Ojciec : Hartwig (1784–1848), pastor w Koldenbüttel, od 1825 w Flensburgu
  • Matka : Catharina Paulina z domu Böckmann (1790–1878) z Meldorf
  • Bracia : Eduard Peter Matthias (1812–73, adwokat w Meldorf), Otto (1819–1905, od 1866 superintendent w Flensburgu), Hartwig (ur. 1825, handlowiec na Sycylii)
  • Ożenił się : w Dechow w 1858 z Henriette von Köhler (1828–83) z Millienhagen
  • Dzieci : 6.

Życiorys


Po zdanej w 1834 w Flensburgu maturze studiował medycynę i nauki przyrodnicze w Kopenhadze i Berlinie, gdzie doktoryzował się w 1838. Wspierany przez zoologa i profesora fizjologii Johannesa Petera Müllera (1801–1858) prowadził w 1839/40 razem z zoologiem francuskim Henri Milne Edwards'em (1800–85) badania morskie w okolicach Nicei we Francji. Dzięki wsparciu Müllera i Alexandra von Humboldta (1769–1859) opracował plan ekspedycji badawczej do Afryki.

We wrześniu 1842 podróżował do Angoli i w czerwcu 1843 przybył do Mozambiku. W czasie czteroletniego pobytu w Mozambiku (1843–47) odbył też podróże do Zanzibaru, na Madagaskar i Komory. Przez Indie i Egipt wrócił w 1848 do Europy. Wyniki badawcze z wyprawy opublikował w czterotomowej pracy pt. Naturwissenschaftliche Reise nach Mossambique.

W 1849 habilitował się w Berlinie z zakresu medycyny pracą pt. De serpentum familia Uropeltaceorum. W 1853 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w 1858 profesora zwyczajnego zoologii. Po śmierci Martina Hinricha Lichtensteina (1780–1857) został w 1857 jego następcą na stanowisku dyrektora muzeum zoologicznego (obecnie Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie) i Ogrodu Zoologicznego. Od 1875 brał udział w planowaniu obecnego Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie (Museum für Naturkunde), ale zmarł już na początku jego budowy w 1883.

W 1860 Wilhelm Peters został członkiem Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina, od 1851 był członkiem zwyczajnym Pruskiej Akademii Nauk w Berlinie i od 3 grudnia 1876 członkiem korespondencyjnym Rosyjskiej Akademii Nauk w Sankt Petersburgu.

Jego prace w systematyce zwierząt, w których opisał dokładniej lub pierwszy raz wiele pozaeuropejskich, względnie nowo odkrytych gatunków, poświęcone były ssakom (szczególnie nietoperzom), płazom i rybom, jak również bezkręgowcom. Stworzył podstawy do jeszcze mało eksplorowanej herpetologii.

Dzieła (wybór)


  • Observationes ad anatomiam Cheloniorum. (dysertacja) Berlin 1838.
  • Naturwissenschaftliche Reise nach Mossambique, auf Befehl seiner Majestät des Königs Friedrich Wilhelm IV. in den Jahren 1842 bis 1848 ausgeführt. Berlin 1852–1868.
  • Die Heidflächen Norddeutschlands. Hannover 1862.
  • razem z Juliusem Victorem Carusem i Carlem Eduardem Adolphem Gerstäckerem: Handbuch der Zoologie. Leipzig 1863–1875.

Literatura


  • F. Hilgendorf.: Peters, Wilhelm w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 25, Duncker & Humblot, Leipzig 1887, s. 489–493.
  • Brigitte Hoppe: Peters, Wilhelm w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 20, Duncker & Humblot, Berlin 2001, ISBN 3-428-00201-6, s. 247–249 (online).

Linki