Theodor Hosemann

Friedrich Wilhelm Heinrich Theodor Hosemann (ur. 24 września 1807 w Brandenburgu an der Havel; zm. 15 października 1875 w Berlinie) – niemiecki malarz, grafik i ilustrator. (wyznanie ewangelickie)

Theodor Hosemann
Autoportret z 1855 roku.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Wilhelm Albert (zm. po 1846), pruski kapitan, syn pastora ewangelicko-reformowanego w Groß-Umstadt; matka Christine Charlotte Stenge (zm. przed 1821) z Nauen k. Spandau; - ożenił się 1) w 1836 z Henriette Aßmann (zm. 1849), 2) w 1849/50 z Berthą Heimbs (1828-87); z pierwszego małżeństwa miał 3 synów, a z drugiego 3 dzieci, z czego dwoje wcześnie zmarło.

Życiorys

Theodor Hosemann, w wieku 12 lat rozpoczął naukę w przedsiębiorstwie litograficznym Arnz & Comp. prowadzonym przez braci Heinricha (1785-1854) i Josefa Arnzów (1792-1841) oraz Johanna Christiana Winkelmanna (1766-1845) w Düsseldorfie, dokąd przeprowadzili się jego rodzice w 1815 roku. Dzięki talentowi, który chwalił jego nauczyciel w Akademii Sztuki w Düsseldorfie, Peter von Cornelius, już w wieku 15 lat zarabiał 200 talarów rocznie.

W 1828 r. Winckelmann przeprowadził się do Berlina, dokąd zabrał ze sobą Hosemanna jako ilustratora. Początkowo Hosemann ilustrował książki dla dzieci, a oprócz tego pracował dla wydawnictwa Gropiusa.

W latach 1834-1852 współpracował z satyrykiem Adolfem Glaßbrennerem i wykonywał karykatury m.in. do pism Berlin wie es ist und – trinkt (zeszyty 19, 25, 26 i 27). Wspólnie z Glaßbrennerem wydał 14 zeszytów Buntes Berlin. Według ustnych przekazów pracował między 1833 a 1838 r. we wspólnym atelier z Adolphem von Menzelem. Od 1832 r. Theodor Hosemann malował również sceny z życia codziennego ludu np. akwarela Die tanzenden Rehberger (1848).

Między jego pracami graficznymi są prace będące źródłem wiedzy o kulturze małomieszczańskiej przedmarcowych Niemiec np. Armut im Vormärz (ok. 1840, Ubóstwo w okresie przedmarcowym). Największe sukcesy i uznanie zyskał jednak jako ilustrator m.in. dzieł Justusa Friedricha Wilhelma Zachariae (Der Renommist. Ein scherzhaftes Heldengedicht, 1840), E. T. A. Hoffmanna (Gesammelte Schriften, 1844), Jeremiasa Gotthelfa (Uli der Knecht, 1849), Karla Immermanna (Tulifäntchen. Ein Heldengedicht in drei Gesängen, 1862). Typowym przedstawieniem dla niego jest obraz z 1859 r. Sonntag-Nachmittag bei der Familie des Künstlers, ponieważ w tym czasie przyłączył się do "realizmu poetyckiego". W 1857 r. Theodor Hosemann został nauczycielem rysunku księcia pruskiego Jerzego, w 1860 członkiem i profesorem Akademii Sztuku w Berlinie, gdzie jego uczniem był Heinrich Zille.

Literatura

  • Brieger, Lothar: Theodor Hosemann. Der Maler des Berliner Volkes., München, Delphin, 1920.
  • Joseph Eduard Wessely: „Hosemann, Friedr. Wilh. Heinr. Theodor” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 13, Duncker & Humblot, Leipzig 1881, s. 180.
  • Wolfgang Freiherr von Löhneysen: „Hosemann, Theodor” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 9, Duncker & Humblot, Berlin 1972, ISBN 3-428-00190-7, s. 648.

Linki

Autor: Roman Penkała