Robert Hamerling


Robert Hamerling (właściwie Rupert Hammerling; ur. 24 marca 1830 w Kirchberg am Walde (Dolna Austria); zm. 13 lipca 1889 w Grazu) – austriacki poeta i dramatopisarz. (wyznanie katolickie)

Robert hamerling
Robert Hamerling.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Franz (1799–1879), tkacz, syn tkacza Leopolda i Franziski Eder; matka Franziska (1806–92), córka karczmarza Johanna Markharta w Großschönau i Anny Marii Haslinger; kawaler.

Życiorys


Dzięki sponsorom Robert Hamerling jako śpiewający chłopiec uczęszczał od 1840 r. do gimnazjum niższego w Zwettl, a później do Öffentliches Schottengymnasium der Benediktiner w Wiedniu. Od 1846 r. słuchał wykładów na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1848 r. brał udział w rewolucji w studenckim oddziale Akademische Legion. W 1852 r. został nauczycielem w Wiedniu, w latach 1853-1854 pracował w gimnazjum w Grazu i od 1855 r. w Trieście. Uczył języka niemieckiego, łacińskiego i greckiego. W Trieście współpracował z czasopismem Triester Zeitung. Z powodu chronicznych dolegliwości żołądkowych przeszedł w 1866 r. na emeryturę.

Twórczość


W Trieście Robert Hamerling napisał poemat epiczny Venus im Exil (1858), później odnoszący duży sukces epos Ahasver in Rom (1866). W postaci cesarza Nerona pokazał prometejską błędną drogę człowieka, który chce się wyrwać ze swego ograniczenia, a w postaci Ahasvera (Żyda Wiecznego Tułacza) ludzkość, która przetrwa nawet megalomanię. Anabaptysta Jan z Lejdy stał się bohaterem kolejnego eposu Hamerlinga Der König von Sion (1869). Tutaj pokazał niepowodzenie człowieka w urzeczywistnieniu swoich idei. Tragedia Danton und Robespierre“ (1871) pokazuje ludzi w konflikcie z ideami. W 1871 r. opublikował trzytomową powieść Aspasia, której akcja dzieje się w dawnej Grecji. W 1889 r. ukazały się jego wspomnienia Stationen meiner Lebenspilgerschaft.

Muzykę do jego pieśni skomponowali m.in. Eduard Lassen i Feliks Nowowiejski (Dwie pieśni : na jeden głos z towarzyszeniem fortepianu. 2, Niechaj drzemią róże : [op. 27 no. 1] / Feliks Nowowiejski ; [sł.] R. Hamerling ; sł. pol. P. Maszyńskiego.)

Dzieła (wybór)


  • Venus im Exil. Ein Gedicht in fünf Gesängen. Mit lyrischem Anhang. Kober, Leipzig/Prag 1858.
  • Sinnen und Minnen. Ein Jugendleben in Liedern. Richter, Hamburg 1859.
  • Ein Schwanenlied der Romantik. Mit einem Anhange von Hymnen. Richter, Hamburg 1862.
  • Ahasverus in Rom. Eine Dichtung in sechs Gesängen. Richter, Hamburg 1866 (Ahaswerus w Rzymie : poemat w sześciu pieśniach Roberta Hamerlinga ; z 9 wyd. przeł. na pol. Władysław Ordon, Lwów : F. H. Richter, 1877. .
  • Der König von Sion. Epische Dichtung in zehn Gesängen. Richter, Hamburg 1869.
  • Danton und Robespierre. Tragödie in fünf Aufzügen. Richter, Hamburg 1871.
  • Teut. Ein Scherzspiel in zwei Akten. Richter, Hamburg 1872.
  • Die sieben Todsünden. Ein Gedicht. Richter, Hamburg 1873.
  • Aspasia. Ein Künstler- und Liebesroman aus Alt-Hellas. Hesse & Becker, Leipzig 1875.
  • Lord Lucifer. Ein Lustspiel in fünf Aufzügen. Richter, Hamburg 1880.
  • Amor und Psyche. Dichtung in sechs Gesängen. Richter, Hamburg 1882.
  • Homunculus! Modernes Epos in zehn Gesängen. Richter, Hamburg 1888.
  • Stationen meiner Lebenspilgerschaft. Autobiographie. Verlagsanstalt und Druckerei Actien-Gesellschaft, Hamburg 1889.

Literatura


  • Michael Maria Rabenlechner: Hamerling. Sein Leben und seine Werke. Verlagsanstalt, Hamburg 1896.
  • Constantin von Wurzbach: „Hamerling, Robert” w Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. 7. Theil. Kaiserlich-königliche Hof- und Staatsdruckerei, Wien 1861, s. 261.
  • Anton Schlossar: „Robert Hamerling” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 49, Duncker & Humblot, Leipzig 1904, s. 736–747.
  • Heinz Rieder: „Hamerling, Robert” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 7, Duncker & Humblot, Berlin 1966, ISBN 3-428-00188-5, s. 585.

Linki