Pieter Huys

Pieter Huys (także Peeter Huijs; ur. ok 1519/20; zm. ok 1581/84 w Antwerpii) – flamandzki malarz w okresie renesansu zaliczany podobnie jak Jan Wellens de Cock (ok. 1475/80? – vor 1529), Herri met de Bles (ok. 1500/10 – po 1555) i Jan Mandyn (um 1500/02 – 1559/60) do naśladowców Hieronymusa Boscha (ok. 1450/60 – 1516), którzy kontynuowali tradycję malarstwa fantastycznego i w ten sposób stworzyli północny manieryzm (w przeciwieństwie do włoskiego).

Życiorys

Pieter Huys był synem malarza i rytownika Adriena Huysa. Od 1545 do 1577 roku roku pracował i mieszkał w Antwerpii, gdzie wstąpił do warsztatu drukarskiego Hieronymusa Cocka (ok. 1510-1570) i został wolnym mistrzem cechu św. Łukasza (Antwerpse Sint-Lucasgilde). Dalsze szczegóły jego biografii nie są znane. Podobnie jak w przypadku innych malarzy z grupy naśladowców Boscha, jednym z ulubionych tematów Huysa było kuszenie św. Antoniego i w tej dziedzinie jest on uważany za najbliższego naśladowcę Hieronima Boscha. Tworzył też "satanistyczne", kapryśne i żartobliwe obrazy w stylu Pietera Bruegela (ok. 1525–1569) oraz rodzajowe. Rysował również antykatolickie karykatury. Wykonywał ryciny ilustrujące książki wydawane przez Christophe'a Plantina. Znanych jest tylko kilka sygnowanych i datowanych dzieł Huysa, których pochodzenie jest pewne. Autorstwo wielu innych przypisywanych mu dzieł nie jest udowodnione.