Oscar Paul

Oscar Paul (ur. 8 kwietnia 1836 r. w Freiwaldau (obecnie Gozdnica na Dolnym Śląsku); zm. 18 kwietnia 1898 r. w Lipsku) - niemiecki muzykolog. (wyznania ewangelickiego)

Życiorys

Paul uczęszczał do gimnazjum w Görlitz, od 1858 r. studiował teologię w Lipsku i jednocześnie wstąpił do tamtejszego konserwatorium. Brał prywatne lekcje gry na fortepianie u Louisa Plaidy (1810-1874), a teorii muzyki uczył się u Moritza Hauptmanna (1792-1868) i Ernsta Friedricha Richtera (1808-1879). Podczas studiów został w 1858/59 członkiem Leipziger Universitäts-Sängerschaft zu St. Pauli (Lipskie Uniwersyteckie Towarzystwo Śpiewacze w St. Pauli). W 1860 r. otrzymał tytuł doktora filozofii. W 1866 r. habilitował się na uniwersytecie w Lipsku pracą Die absolute Harmonik der Griechen, po czym pracował tam jako privatdozent muzykologii, a od 1872 r. jako profesor nadzwyczajny teorii i historii muzyki. Od 1869 r. działał jako privatdozent w konserwatorium, był wysoko ceniony jako teoretyk i nauczyciel gry na fortepianie.

Paul wydał w 1868 r. spuściznę Moritza Hauptmanna Lehre von der Harmonik (Nauka o harmonice) oraz w 1880 r. napisał własny podręcznik Lehrbuch der Harmonik (Podręcznik harmoniki). W 1872 r. przetłumaczył także dzieło Aniciusa Manliusa Severinusa Boethiusa De Musica.

Oskar Paul założył czasopisma muzyczne Tonhalle (1868) i Musikalisches Wochenblatt (1870, ale szybko się z ich wycofał. Przez wiele lat redagował muzyczną część gazety Leipziger Tageblattes.

Dzieła (wybór)

  • Moritz Hauptmann. 1862.
  • Die absolute Harmonik der Griechen. 1866.
  • Geschichte des Claviers vom Ursprunge bis zu den modernsten Formen dieses Instruments. 1868.
  • Boetius und die griechische Harmonik. 1872.
  • Musikalische Instrumente. 1874.
  • Lehrbuch der Harmonik. 1880.

Literatura

  • Thierfelder, A.: Paul, Oskar w: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 52 (1906), s. 766-767.

Linki

Autor: Roman Penkała