Norbert von Hellingrath

Friedrich Norbert Theodor von Hellingrath (ur. 21 marca 1888 w Monachium; zm. 14 grudnia 1916 pod Douaumont koło Verdun) – niemiecki germanista, który na nowo odkrył poetę Friedricha Hölderlina (1770–1843). (wyznanie katolickie)

Norbert von Hellingrath
Norbert von Hellingrath jako żołnierz w czasie I wojny światowej.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Maximilian (1864–1948), bawarski generał major, syn bawarskiego generała porucznika Friedricha (1826–96) i Luise Freiin von Brand zu Neidstein; matka Marie (1866–1954), córka Theodora Fürst Cantacuzène (1841–95) i Caroline Gräfin von Deym; – kawaler.

Życiorys

Hellingrath studiował od 1906 r. filologię grecką i germańską na uniwersytecie w Monachium. Oprócz tego słuchał wykładów o językach orientalnych i indyjskim, jak również o naukach przyrodniczych i matematyce. W domu ciotki Elsy Bruckmann zetknął się m.in. z kręgiem osób skupiających się wokół Stefana George (1868–1933). Jednak szybko zdystansował się od George i zwrócił swoje zainteresowanie ku poezji romantycznej, zwłaszcza Hölderlina.

Pracując nad dysertacją o Hölderlinie natknął się w bibliotekach w Stuttgarcie i Homburgu na nieznane dotychczas manuskrypty poety, wśród nich zupełnie nieznaną interlinearną wersję tłumaczenia ody Pindara i inne przeoczone dotychczas wiersze. W lutym 1910 r. Hellingrath opublikował Hölderlins Pindar-Übertragungen dzięki przyjacielowi Karlowi Wolfskehl (1869–1948) w Blätter für die Kunst. W tym samym roku doktoryzował się w Monachium pracą pt. Pindar-Übertragungen von Hölderlin, Prolegomena zu einer Erstausgabe (1911). Następnie pracował w Paryżu w École Normale Superieure jako lektor języka niemieckiego. Końcem 1911 r. wrócił do Niemiec, aby razem ze studentem, a późniejszym historykiem literatury Friedrichem Seebaßem (1887–1963) zrealizować swój plan wydania krytycznego pism Hölderlina. W 1913 r. przeniósł się do Heidelbergu, gdzie zawarł znajomość z Friedrichem Gundolfem (1880–1931) i Alfredem Weberem (1868–1958). I wojna światowa przerwała jego habilitację, gdyż Hellingrath jako ochotnik zgłosił się do wojska i poległ w 1916 r. pod Douaumont koło Verdun.

Dzieła (wybór)

  • Hoelderlins Pindar-Übertragungen. 1910.
  • Pindar-Übertragungen von Hölderlin. Prolegomena zu einer Erstausgabe. 1911.
  • Sämtliche Werke : historisch-kritische Ausgabe. 1913.
    • Tom 1: Jugendgedichte und Briefe : 1784 - 1794. 1913 (z Friedrichem Seebaßem).
    • Tom 5: Übersetzungen und Briefe : 1800 - 1806. 1913.
    • Tom 4:Gedichte, 1800 - 1806. 1916.
    • Tom 3: Gedichte. Empedokles. Philosophische Fragmente. Briefe, 1798 - 1800. 1922.
    • Tom 2: Gedichte. Hyperion. Briefe : 1794 - 1798. 1923.
    • Tom 6: Dichtungen, 1806-1843. 1923 (razem z Ludwigiem Pigenot (1800–1841) i Friedrichem Seebaßem).

Literatura

  • Martin Glaubrecht: Hellingrath, Norbert v. w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 8, Duncker & Humblot, Berlin 1969, s. 481.