Maximiliane von La Roche

Maximiliane Euphrosine de La Roche ( ur. 3 maja 1756 roku w Moguncji (niem. Mainz), zm. 19 listopada 1793 roku we Frankfurcie nad Menem) - zwana Maxe, pierwowzór postaci Lotte w Cierpieniach młodego Werthera Johanna Wolfganga von Goethe. (wyznania b.d., matka luterańskiego)

Maximiliane von La Roche
Maximiliane von La Roche.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Georg Michael von La Roche , kanclerz elektora Trewiru (niem. Trier); matka Sophie von La Roche (1730-1807) z domu Gutermann Edle von Gutershofen, pisarka; - 9 stycznia 1774 roku wyszła za mąż za Petera Antona Brentano (1735-1797) hurtownika, bankiera i dyplomatę; urodziła 12 dzieci:

  1. Georg Michael Anton Josef (1775-1851)
  2. Marie Sophie Therese, zwana Sophie (1776-1800)
  3. Clemens Wenzeslaus (1778-1842)
  4. Kunigunde Maria Ludovica Catharina, zwana Gunda (1780-1863), wyszła za mąż za Friedricha Carla von Savigny
  5. Maria Francisca Catharina (1782-1785)
  6. Christian Franz Damian Friedrich (1784-1851)
  7. Catharina Elisabetha Ludovica Magdalena, zwana Bettina (1785-1859), wyszła za mąż za Ludwig Achima von Arnima
  8. Maria Ludovica Catharina, zwana Lulu (1787-1854), poślubiła bankiera Carla Jordisa
  9. Magdalena Maria Carolina Francisca, zwana Meline (1788-1861), wyszła za mąż za Georga Friedricha von Guaita
  10. Caroline Ludovica Ernestine (29.01.1790-23.09.1791)
  11. Anna Maria Francisca Ludovica (20.09.1791-26.04.1792)
  12. Susanna Philippine Francisca Ludovica (11.05.1793-2.09.1793)

Życiorys

Jej matka, Sophia, autorka powieści w formie listów „Geschichte des Fräuleins von Sternheim“, prowadziła salon literacki w Thal-Ehrenbreitstein, którego gośćmi byli Goethe, bracia Friedrich Heinrich i Johann Georg Jacobi, Johann Caspar Lavater, Johann Heinrich Merck, Franz Michael Leuchsenring, Wilhelm Heinse, Johann Bernhard Basedow, Johann Heinrich Jung-Stilling. Goście zwrócili uwagę na grację i urok jej córki, a zwłaszcza Goethe, który we wrześniu 1772 roku pojawił się po raz pierwszy w salonie. Matka dopóty tolerowało kult wokół jej córki, dopóki o niej samej nie zaczęto zapominać. W wieku 17 lat Maxe wyszła za mąż, zostając jednocześnie macochą pięciorga dzieci i zamieszkała we Frankfurcie nad Menem. Jednym posunięciem młodą kobietę „przeniesiono z pogodnego Thal-Ehrenbreitstein i wesołej młodości do ponurego, dobrze sytuowanego domu handlowego” (napisał Goethe). Johann Heinrich Merck napisał natomiast o jej nowym domu, że „wszędzie śmierdzi olejem i serem”.

W "Dichtung und Wahrheit" Goethe napisał o niej: ”oczywiście nie inaczej niż miłości była warta; raczej drobnej niż wielkiej postury, ślicznie zbudowana; swobodna wdzięczna forma, najczarniejsze oczy i kolor twarzy, który nie mógłby zostać pomyślany czystszym j i bardziej kwitnącym”. W 1774 spotkał ją ponownie we Frankfurcie nad Menem, gdzie teraz mieszkała jako żona Petera Antona Brentano. Chociaż, jako mężatka była dla Goethego nieosiągalna, to ubóstwiał ją co doprowadziło do ostrego sporu z jej mężm. Goethe postanowił napisać zatem powieści epistolarną „Cierpienia młodego Wertera”, a poprzez to wystawił jej literacki pomnik. W „Cierpieniach młodego Wertera” połączył cechy Charlotte Buff i Maximiliane Brentano w postaci Lotte. Zarówno czarne oczy "Maxe " jak również zazdrość jej męża wobec Goethego weszły do powieści.

Literatura

Nowości

Popularne artykuły