Mathilde Wesendonck
Agnes Mathilde Wesendonck (ur. 23 grudnia 1828 r. w Elberfeld (obecnie część Wuppertalu) jako Agnes Luckemeyer; zm. 31 sierpnia 1902 r. w Altmünster am Traunsee) – niemiecka pisarka. Znana stała się jako muza kompozytora Richarda Wagnera.
![]() |
Mathilde Wesendonck, 1850 (autor: Karl Ferdinand Sohn (1805–1867). Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Karl Luckemeyer (1801–1875), królewski radca handlowy; matka Johanna Stein; – w 1848 r. wyszła za mąż za kupca Otto Wesendoncka (1815–1896); miał 5 dzieci.
Życiorys
Mathilde Wesendonck wyrastała w Elberfeld i Düsseldorfie. W latach 1830–1840 uczyła się w szkole prywatnej dla dziewcząt w Düsseldorfie. W 1846 r. przebywała w pensjonacie dla dziewcząt w Dunkierce, gdzie doskonaliła swoją znajomość języka francuskiego. Znała także języki włoski, angielski i grecki.
Po ślubie z Otto Wesendonckiem, którego poznała w 1847 r. przyjęła, na jego prośbę, imię Mathilde i w 1851 r. zamieszkała razem z nim w Zurychu. Tu prowadziła salon literacko-muzyczny i w 1852 r. poznała Richarda Wagnera, którego stała się muzą. Po interwencji jej męża, który wspierał Wagnera finansowo, zakończyła związek z kompozytorem. Małżeństwo pozostało jednak nadal w przyjacielskich stosunkach z Wagnerem. 17 sierpnia 1858 r. Wagner wyjechał z Zurychu. W 1872 r. Zurych opuściło również małżeństwo Wesendoncków i zamieszkało w Dreźnie, a w 1882 r. w Berlinie. Otto Wesendonck kupił posiadłość w Altmünster am Traunsee, gdzie spędzali letnie miesiące. Tam też 31 sierpnia 1902 r. zmarła. Została pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu »Alter Friedhof« w Bonn, gdzie wcześniej spoczęli jej syn Hans (1882) i mąż (1896).
Wagner napisał muzykę do pięciu jej wierszy, które dzisiaj są znane jako »Wesendonck-Lieder« (1857/58). Powstały w Zurychu trójkąt (Mathilde, jej mąż i Wagner) zainspirował wielkiego artystę do napisania opery »Tristan i Izolda« (1859).
Dzieła (wybór)
- Naturmythen. 1865.
- Genoveva. 1866.
- Gudrun. Schauspiel. 1868.
- Deutsches Kinderbuch in Wort und Bild. 1869.
- Friedrich der Große. Dramatische Bilder. 1871.
- Edith oder die Schlacht bei Hastings. 1872.
- Gedichte, Volksweisen, Legenden und Sagen. 1874.
- Alte und neue Kinderlieder 1890.
Literatura
- Axel Langer, Chris Walton: Minne, Muse und Mäzen. Otto und Mathilde Wesendonck und ihr Zürcher Künstlerzirkel. Museum Rietberg, Zürich 2002, ISBN 3-907070-96-8.
Linki
- Bettina Tögel: Wesendonck, Mathilde w Historisches Lexikon der Schweiz.
- Mathilde Wesendonck: Ihr Leben und Werk.
- Mathilde Wesendonck: Leben – Werk – Wirkung.