Martin Knutzen


Martin Knutzen (ur. 14 grudnia 1713 w Królewcu (niem. Königsberg); zm. 29 stycznia 1751 tamże) - niemiecki filozof.(wyznania ewangelickiego)

Genealogia


Ojciec Hagen (zm. 1719), kupiec, przywędrował do Królewca z Danii; matka Constantina Rump (zm. 1714); - ożenił się 1) w 1745 z Aeginą Dorotheą Georgi (zm. 1746), 2) z Marią Barbarą z domu Eckart.

Życiorys


Martin Knutzen rozpoczął naukę w »Altstädtisches Gymnasium« po czym od 1726 r. studiował teologię, filozofię i fizykę na uniwersytecie w rodzinnym mieście. W 1733 r. uzyskał tytuł magistra po obronie pracy »Dissertatio metaphysica de aeternitate mundi impossibili«. W 1735 r. został profesorem nadzwyczajnym logiki i metafizyki. Mimo dobrze zapowiadającej się kariery naukowej nie awansował na profesora zwyczajnego. W 1744 r. został adiunktem biblioteki zamkowej i nadinspektorem kolegium akademickiego.

Jego uczniami byli Immanuel Kant i Johann Georg Hamann.

Prace Knutzena obejmowały 6 pism filozoficznych oraz rozprawy teologiczne, przyrodnicze i matematyczne. Pisma filozoficzne poruszały kwestie logiki i metafizyki przy czym opierały się na racjonalizmie Christiana Wolffa.

Dzieła (wybór)


  • Insignem algebrae in perficiendo intellectu usum et praestantiam rationibus ac exemplis evincit Mart. Knutzen. 1738.
  • Philosophischer Beweiß von der Wahrheit der Christlichen Religion. 1742.
  • Martin Knutzens, Der Weltweisheit öffentlichen Professoris, Königlichen Bibliothecarii und des Academischen Collegii Ober-Inspectoris Adjuncti, Philosophische Abhandlung von der immateriellen Natur der Seele, darinnen theils überhaupt erwiesen wird, daß die Materie nicht denken könne und daß die Seele uncörperlich sey, theils die vornehmsten Einwürffe der Materialisten deutlich beantwortet werden. 1744.
  • Philosophische Abhandlung von der immateriellen Natur der Seele. 1744.
  • Systema Cavsarum Efficientivm, Sev Commentatio Philosophica De Commercio Mentis Et Corporis Per Inflvxvm Physicvm Explicando. 1745.
  • Elementa philosopiae rationalis sev logicae cvm generalis tvm specialioris mathematica methodo. 1747.

Literatura


  • Carl von Prantl: Knutzen, Martin. W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 16, Duncker & Humblot, Leipzig 1882, s. 334.
  • Friedbert Holz: Knutzen, Martin. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 12, Duncker & Humblot, Berlin 1980, ISBN 3-428-00193-1, s. 231.

Linki