Ludwig Vogel

Georg Ludwig Vogel (ur. 10 lipca 1788 w Zurychu, zm. 21 sierpnia 1879 w Zurychu) – szwajcarski malarz i rytownik. Malował sceny historyczne i rodzajowe. (wyznanie ewangelickie)

Ludwig Vogel
Autoportret, 1813.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec: David (1760–1849), cukiernik, kupiec, członek sądu kantonalnego;
  • Matka: Magdalena Horner, córka piekarza Hansa Ludwiga;
  • Ożenił się: w 1818 z Elisabeth Wilhelminą Sulzer;
  • Dzieci: 10, z czego tylko troje przeżyło ojca.

Życiorys

W domu rodzinnym Ludwig Vogel poznał Heinricha Pestalozziego, Hansa Georga Nägeli, Eschera von der Lintha i malarza Johanna Heinricha Füssli, który zainteresował go malarstwem i rysunkiem. Zgodnie z rodzinną tradycją miał zostać cukiernikiem, ale ojciec zapewnił mu od 1794 roku lekcje rysunku. Po okresie szkolnym w rodzinnym mieście, uczęszczał w 1802 i 1803 do szkoły kantonalnej w Aarau, w której rysunku uczyli Matthias Pfenninger i Emanuel Scheurmann. W 1804 roku rozpoczął pracę w cukierni ojca i jednocześnie kontynuował naukę rysunku u ucznia Jacques'a Louis'a Davida, Konrada Geßnera, który uczył go także malarstwa olejnego. Jego nauczycielami byli także Heinrich Füssli i Hans Jakob Oeri.

W 1807 podróżował po Szwajcarii razem z Johannem Heinrichem Werdmüllerem i Jakobem Wilhelmem Hüberem, z którym prowadził studia w terenie. W tym samym roku pierwszy raz jego prace pokazano na wystawie sztuki w Zurychu. Od 1808 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Tutaj poznał Franza Pforra, Konrada Hottingera, Karla Eggersa i Friedricha Overbecka, z którymi w 1809 założył Bractwo św. Łukasza (nazareńczycy). Członkowie bractwa przeciwstawiali się ówczesnemu stylowi akademickiemu. Ludwig Vogel zainspirowany twórczością Johannesa von Müllera sięgnął po rodzime tematy. Pierwszy obraz jaki posłał do domu przedstawiał Powrót szwajcarskiego wojownika (Die Rückkehr eines Schweizer Kriegers). Po rezygnacji z dalszej nauki w Akademii Vogel, Pforr, Overbeck i Hottinger rozpoczęli 15 maja 1810 podróż do Rzymu, gdzie zamieszkali w opuszczonym franciszkańskim klasztorze św. Izydora, zaczęli tam żyć jak zakonnicy, kopiowali obrazy renesansowych mistrzów, przede wszystkim Rafaela. Nawiązali kontakt z Josephem Antonem Kochem, Bertelem Thorvaldsenem i Peterem Corneliusem, który w 1812 przyłączył się do Bractwa. Członkowie grupy tworzyli przede wszystkim obrazy o treściach religijnych, a ze względu na zewnętrzny wygląd, nazwano ich drwiąco nazareńczykami. W 1811 zwiedził Neapol, Paestum, Pompeje i Herkulanum. W przeciwieństwie do innych członków bractwa św. Łukasza, przykładowo Overbecka, Ludwig Vogel pozostał wierny wierze protestanckiej.

Ludwig Vogel. Dwaj chłopi
Dwaj chłopi.
Źródło: Wikimedia Commons

W 1812 Vogel rozpoczął podróż powrotną do domu. Po drodze zatrzymywał się w Orvieto, Perugii, Assisi, w styczniu 1813 przybył do Florencji, gdzie spędził dłuższy czas. Stąd wyruszył do Mediolanu i jesienią 1813 dotarł do Zurychu. W 1818 ożenił się z Elisabeth Wilhelminą Sulzer z Winterthur. W zakupionym przez ojca domu, który wcześniej był własnością Johanna Jakoba Bodmera, a w którym przebywali Klopstock, Wieland i Goethe, stworzył swoje atelier. Podobnie jak już w Rzymie, malował teraz sceny rodzajowe i obrazy o tematach historycznych, w których wykorzystywał materiał ojczyźniany, co było zgodne z jego patriotycznymi poglądami. Jedną z bardziej znanych prac z tego okresu jest obraz Powrót zwycięzcy z Morgarten (Die Rückkehr der Sieger vom Morgarten, 1809/1815, własność prywatna w Zurychu). Częstym tematem jego obrazów było pożegnanie przed i powrót po bitwie. Rzadko przedstawiał same wydarzenia historyczne. Nawet w głównym dziele Szwajcarzy przy zwłokach Winkelrieda (Die Eidgenossen bei der Leiche Winkelrieds), którego istnieją różne wersje (1841, Öffentliche Kunstsammlung Basel, Kunstmuseum; 1856, Altertümersammlung des Kantons Schwyz), wybrał scenę, która wprawdzie rozgrywa się jeszcze na polu bitwy, ale już po walce. Oczywiście w polu jego zainteresowań były wydarzania z okresu Reformacji, jej szwajcarski przywódca Ulrich Zwingli (rysunek Pożegnanie Zwingliego, Kunsthaus Zürich) oraz inne istotne momenty mające znaczenie dla kształtowania historii lokalnej i Szwajcarii. W scenach rodzajowych przedstawiał szwajcarskich obywateli w ich życiu prywatnym np. Altana ogrodowa (Gartenlaube, 1822). Oprócz tego czerpał motywy z szwajcarskiego życia ludowego, co odzwierciedlają np. z detalami oddane w jego pracach stroje ludowe (Dwaj chłopi). Tematów do prac szukał w podróżach po Szwajcarii.

W 1820 roku Ludwig Vogel przebywał w Schwarzwaldzie, w 1822 we Fryburgu w Bryzgowi, w tym samym roku udał się z Volmarem i innymi do Paryża, aby poznać tamtejsze środowisko artystyczne. Kilka razy przebywał w Monachium, gdzie wystawiano jego prace (1830, 1832, 1856, 1858), w 1824 był w Stuttgarcie, a Mediolan odwiedził w 1846, 1847, 1853, 1857 i 1868.

Dzięki reprodukcjom prace Ludwiga Vogela były bardzo rozpowszechnione w Szwajcarii i stał się jednym z najbardziej znanych malarzy zuryskich swojego okresu. Krytycy różnie go oceniali, jedni chwalili jego kompozycje za mniejszy patos w porównaniu z innymi malarzami, ale często zarzucali mu braki w technice malarskiej. Arnold Böcklin powiedział o nim: «On nie umiał ani rysować, ani malować, a jednak był wielkim artystą.»

Dzieła (wybór)

  • Schlacht bei St. Jakob an der Birs, Stiftung für Kunst, Kultur und Geschichte, Winterthur.
  • Landschaft bei Meiringen mit Haus und überhängenden Felspartien, 1817, ołówek i akwrela na papierze, Schweizerisches Nationalmuseum, Landesmuseum Zürich.
  • Das Verenenbad in Baden, 1820, ołówek na papierze, Schweizerisches Nationalmuseum, Landesmuseum Zürich.
  • Tells Apfelschuss, 1829, olej na płótnie, Stiftung für Kunst, Kultur und Geschichte, Winterthur.
  • Wassernot in Brienz, 1846, czarny tusz na papierze.
  • Die Urner Standeswallfahrt zur Tellskapelle, 1848, olej na płótnie.
  • Kapuziner im Dorfe, 1850, Kunstmuseum Solothurn.
  • Der Mäusefänger, 1853,olej na papierze i kartonie.
  • Die Eidgenossen bei der Leiche Winkelrieds, 1856, olej na płótnie, Altertümersammlung des Kantons Schwyz.
  • Das gleichnis von den klugen und den törichten Jungfrauen, 1868, olej na płótnie.

Literatura

  • Brun, Karl, "Vogel, Ludwig" w: Allgemeine Deutsche Biographie 40 (1896), s. 116-120; URL: https://www.deutsche-biographie.de/pnd118627457.html#adbcontent.

Linki

Autor: Roman Penkała