Ludolf Krehl


Christoph Ludolf Ehrenfried Krehl (ur. 29 czerwca 1825 r. w Miśni; zm. 15 maja 1901 r. w Lipsku) - niemiecki orientalista. (wyznania luterańskiego)

StephanKrehl
Ludolf Krehl.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec August (1784-1855), profesor w Akademii Rycerskiej w Dreźnie, 1821 pastor w St. Afra w Miśni, od 1834 profesor teologii w Lipsku; matka Luise (1797-1873), córka Christopha Friedricha Ammona (1766-1850); - ożenił się w Lipsku w 1860 r. z Julie Wiesand (zm. 1898); synowie Ludolf Krehl (1861-1937), profesor medycyny i Stephan Krehl (1864-1924), profesor i dyrektor Konserwatorium Lipskiego.

Życiorys


Już jako 13-latek Krehl uczył się prywatnie języka hebrajskiego w Lipsku. W 1843 r. wstąpił jako student teologii i filologii na tamtejszy uniwersytet. Słuchał tam wykładów z filologii arabskiej, perskiej i tureckiej wybitnego orientalisty Heinricha Leberechta Fleischera. Po promocji w 1846 r. udał się na dwa semestry na uniwersytet w Tybindze do Heinricha Ewalda, którego metoda syntetyczno-spekulacyjna w językoznawstwie i religioznawstwie stała się dla Krehla późniejszej pracy istotna także wykraczając poza filologię. W 1849 r. został członkiem towarzystwa Deutsche Morgenländische Gesellschaft, które zajmowało się językiem i kulturą Bliskiego Wschodu.

Wraz z mianowaniem na sekretarza Królewskiej Biblioteki Publicznej w Dreźnie w 1852 r. zaczęła się jego dalsza nauka i wędrówka, która prowadziła do Gothy, Paryża i Sankt Petersburga. W 1861 r. został profesorem nadzwyczajnym filologii orientalnej i uniwersyteckim bibliotekarzem w Lipsku, a w 1874 r. profesorem zwyczajnym i nadbibliotekarzem. Od 1876 do 1877 r. był dziekanem na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lipskiego. W bibliotece pracował do 1892 r., a jako profesor na uniwersytecie do 1899 roku.

Razem z Anglikiem Williamem Wrightem (1830-1889) i Francuzem Gustavem Dugatem (1824-1894) i Holendrem Reinhartem Dozy wydał Analectes sur l'histoire et la littérature des Arabes d'Espagne“ von al-Maqqarī (2 tomy. 1855-1861). Bezpośrednio po swojej cytowanej także dzisiaj edycji tekstów islamskich, szczególnie Recueil des traditions mahométanes (3 tomy, 1862-68; tom 4, 1908) o al-Buhārī (zm. 870), Krehl opracowywał w małych monografiach kwestie religii islamu, łącznie z religijnymi stosunkami na Półwyspie Arabskim przed islamem. Jego interpretacje nie były wycelowane w sensie negatywnego kościelnego osądu, lecz starał się o bezstronne docenienie tej obcej religii.

Dzieła (wybór)


  • Ueber den Sakih des Buchârî, 1850.
  • De Numis Muḥammadanis In Numophylacio Regio Dresdensi Asservatis : Commentatio, 1856.
  • Ueber einige muḥammadanische Münzen des Königlichen Münz-Cabinets zu Dresden, 1858.
  • Über die Religion der vorislamischen Araber, 1863.
  • Beiträge zur Charakteristik der Lehre vom Glauben im Islam, 1877.
  • Ueber die Sage von der Verbrennung der Alexandrinischen Bibliothek durch die Araber, 1880.
  • Das Leben und die Lehre des Muhammed, część 1 1884.

Literatura


  • Rudolf Sellheim: Krehl, Ludolf., w: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 12, Duncker & Humblot, Berlin 1980.

Linki