Konrad Samuel Schurzfleisch

Konrad Samuel Schurzfleisch (także: Schurtzfleisch, Conrad Samuel Schurzfleisch, pseudonimy: Christian von Teuteburg, Eubulus Theodosius Sarckmasius; ur. 3 grudnia 1641 r. w Korbach, Waldeck; zm. 7 lipca 1708 w Wittenberdze) był niemieckim historykiem, bibliotekarzem i polihistorem. (wyznania luterańskiego)

Genealogia ↑

Ojciec Conrad (1599-1668), kaznodzieja nadworny u grafa Christiana von Waldeck-Wildungen, w latach 1631-68 konrektor gimnazjum w Korbach; matka Anna Guda Benigna Fuldner (zm. 1694); brat Heinrich Leonhard (1664-1722), profesor historii, wydał w 1707 r. pisma kanoniczki Hrotswithy z Gandersheim (935-973).

Życiorys ↑

Konrad Samuel Schurzfleisch po nauce w rodzinnym domu i w gimnazjum w Korbach studiował prawo w latach 1658-62 na uniwersytetach w Gießen, Helmstedt i Wittenberdze. W Wittenberdze uzyskał w 1662 r. stopień magistra. W latach 1665-66 był rektorem gimnazjum w Korbach, od 1667 do 1669 był opiekunem młodych szlachciców uczących się w Lipsku. Stał się znany po opublikowaniu pisma "Iudicia de novissimis prudentiae civilis scriptoribus", w którym krytykował kolegów po fachu i ich politykę. Mimo, że pismo wydał pod pseudonimem, szybko odkryto kto jest jego autorem. Pomimo tego powołano go w 1671 r. na profesora nadzwyczajnego historii do Wittenbergi, w 1674 r. na profesora zwyczajnego poezji i w 1678 r. profesora historii. W 1680 r. udał się w podróż naukową do Holandii, Anglii i Francji, a w 1691 r. podróżował do Włoch i Austrii. W 1693 r. brał udział w inauguracji uniwersytetu w Halle, gdzie został powołany na profesora elokwencji. Profesurę historii w Wittenberdze oddał swojemu bratu, ale zachował tytuł profesora honorowego, a jego następcą jako profesor poezji i języka greckiego został Georg Wilhelm Kirchmaier (1673-1759).

Konrad Samuel Schurzfleisch zajmował się w swoich początkowych pracach publicystycznych kwestiami prawniczymi, a po 1669 r. historycznymi. Oprócz Hermanna Conringa (1606-81) zalicza się do wybitnych reprezentantów ówczesnych historyków prawa Rzeszy i historii Rzeszy, jego terytorium oraz wielkich państw europejskich. W ramach działalności naukowej utrzymywał kontakty z naukowcami z całej Europy i od 1682 r.pisał wiele recenzji do pierwszego niemieckiego czasopisma naukowego "Acta Eruditorum". Wydał także zbiór swoich mów, pierwszy tom listów, a krótko przed śmiercią opublikował rozprawę o ortografii.

Poza tym Schurzfleisch jest faktycznym założycielem Biblioteki Księżnej Anny Amalii, której był pierwszym dyrektorem. Zgromadzone przez niego książki (we wrześniu 2004 r. w dużej mierze zniszczone podczas pożaru) stanowiły podstawę do dalszej działalności kolekcjonerskiej. Zgromadzone przez niego zbiory zawierają także listy i rękopisy, które kupował na aukcjach w Altonie i Holandii.

Dzieła (wybór) ↑

  • Conradi Samuelis Schurtzfleischi[i] Exercitatio Politica De Induciis. 1668.
  • Iudicia de novissimis prudentiae civilis scriptoribus ex Parnasso ... 1669.
  • Labronis a Verasio [ps.] Satum Sarckmasiana publice detecta, modeste castigata. Teutoburgum Wittenberg. 1669.
  • Monita Imperiorum. In Succinctas Dissertationes Tributa. 1674.
  • Ad orationem de politiori humanitate Graecorum, cras ab H. IX. in auditorio maiore auspicii causa habendam, cives academico, quanto potest studio invitat Conradus Samuel Schurzfleischius, historiarum Graecarumque literarum professor publicus. 1685.
  • Annotata ad res Prussorum. 1693.
  • Poemata Latina et Graeca. Wittenberg. 1702.
  • Silesiam Loquentem. 1705.
  • Orthographia romana. 1707.

Literatura ↑

Linki ↑

Autor: Roman Penkała