Karl Heinzen


Karl (Peter) Heinzen (ur. 22 lutego 1809 w Grevenbroich; zm. 12 listopada 1880 w Bostonie) – niemiecko-amerykański pisarz i publicysta. (wyznanie katolickie, później dysydent)

Karl Heinzen
Karl Heinzen. Ilustracja Otto Emil Lau (1893).
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


  • Ojciec : Joseph (1771–1840), inspektor leśny w Kleve
  • Matka : Marie Elisabeth (1776–1813), córka rolnika Antona Schmitza w Nievenheim i Christine Falkenberg
  • Ożenił się : w Kolonii w 1840 z Henriette z domu Schiller (ur. 1823)
  • Dzieci : 2 synów

Życiorys


Karl Heinzen uczył się w gimnazjum w rodzinnym mieście i przelotnie chodził do kolegium w Kempen. W 1827 rozpoczął studia medyczne, ale już po dwóch latach był z uczelni relegowany z powodów dyscyplinarnych. Wstąpił do holenderskiej służby wojskowej, później do pruskiej, gdzie rosła w nim antypatia do jakichkolwiek regulaminów. Przez 8 lat był urzędnikiem w pruskiej administracji podatkowej.

Opublikowanie pisma Die Preußische Bürokratie zmusiło go w 1844 do ucieczki do Belgii, gdzie w 1845 ukazała się kontynuacja tego pisma Ein Steckbrief. W tym samym 1845 roku przeprowadził się z Hermannem Ferdinandem Freiligrathem (1810–1876) do Szwajcarii. Tam spotkał Arnolda Ruge (1802–1880) i Juliusa Fröbela (1805–1893), publikował kwartalnik Die Opposition i zbiór broszur Teutsche Revolution (Niemiecka rewolucja, Bern 1847). W 1948 wyjechał do Stanów Zjednoczonych Ameryki. W czasie rewolucji ponownie działał w Niemczech, po jej upadku udał się do Szwajcarii, skąd został wydalony i w 1850 wrócił przez Londyn do Stanów Zjednoczonych. W Ameryce redagował czasopisma Deutsche Schnellpost, New Yorker Deutsche Zeitung, Völkerbund, Janus i Herold des Westens, które nie odniosły sukcesu i ukazywały się tylko przez krótki czas. W ostatnim z nich popierał zniesienie niewolnictwa, co doprowadziło do podpalenia drukarni w Louisville (Kentucky). Od 1859 do 1879 wydawał w Bostonie czasopismo Pionier, w którym reprezentował niemiecko-amerykański radykalizm. Będąc przeciwnikiem komunistów, którzy go atakowali, Karl Heinzen żądał antyklerykalnej, antyautorytatywnej, technicznej i społecznie postępowej demokracji.

Dzieła (wybór)


  • Reise nach Batavia, Köln 1841.
  • Die geheimen Konduitenlisten der Beamten, Köln 1842.
  • Die Preussische Büreaukratie, Darmstadt 1845.
  • Ein Steckbrief, Schaerbeck 1845.
  • Die Opposition. Hrsg. K. Heinzen. Heinrich Hoff, Mannheim 1846.
  • Teutsche Revolution. Gesammelte Flugschriften. Jenny, Berlin 1847.
  • Erst reine Luft, dann reinen Boden. Jenni, Sohn, Bern 1848.
  • Die Helden des teutschen Kommunismus. Dem Herrn Karl Marx gewidmet, Bern 1848.
  • Über die Rechte und Stellung der Weiber. New York 1852.
  • Mord und Freiheit, New York 1853.
  • Gesammelte Schriften, 5 tomów, Boston 1858–1872.
  • Teutscher Radikalismus in America. Ausgewählte Vorträge. Hrsg. vom Verein zur Verbreitung radikaler Prinzipien. 1867.

Literatura


  • Franz Brümmer: „Heinzen, Karl” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 50, Duncker & Humblot, Leipzig 1905, s. 157 f.
  • Helmut Hirsch: „Heinzen, Karl Peter” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 8, Duncker & Humblot, Berlin 1969, ISBN 3-428-00189-3, s. 452 f. (online).