Karl Anton Eckert
Karl Anton Florian Eckert (ur. 7 grudnia 1820 w Poczdamie; zm. 14 października 1879 w Berlinie) – niemiecki kompozytor i kapelmistrz. Komponował opery, oratoria, pieśni i utwory fortepianowe.
 |
| Karl Anton Eckert. Źródło: Wikimedia Commons |
Życiorys
Karl Anton Eckert urodził się 7 grudnia 1820 roku w Poczdamie jako syn wachmistrza gwardii ułanów. Już wcześnie ujawniły się jego zdolności muzyczne i uznany został za cudowne dziecko. Po śmierci ojca zaopiekował się nim dworski poeta Friedrich Christoph Förster (1791–1868), który zapewnił mu dobrych nauczycieli. Gry na skrzypcach, fortepianie i rogu uczyli go Karl Wilhelm Greulich, F. Bötticher i Hubert Ries, a kompozycji Carl Friedrich Zelter i Carl Friedrich Rungenhagen. Od 1832 roku występował w Akademii Śpiewaczej (Sing-Akademie) kierowanej przez Zeltera.
Już w 1830 roku jako dziesięciolatek skomponował operę „Das Fischermädchen“, w 1832 wystąpił jako wirtuoz fortepianu, w 1834 wykonał swoje oratorium „Ruth" z udziałem Akademii Śpiewaczej. Dwa lata później pierwszy raz koncertował jako skrzypek. W następnych latach skomponował kolejne duże dzieła takie jak symfonię (1836), opery „Das Käthchen von Nürnberg" (1835) i „Der Laborant im Riesengebirge“ (1838), a od 1834 roku tworzył także liczne pieśni. W 1839 roku brał lekcje kompozycji u Felixa Mendelssohna-Bartholdyego w Lipsku, a w 1841 wystawił oratorium „Judith“. W następnych latach Karl Anton Eckert podróżował do Paryża, Wenecji, Mediolanu, Florencji, Neapolu i Rzymu, gdzie otrzymał tytuł profesora Accademii S. Cecilia. Podczas tych podróży występował jako pianista i skrzypek oraz jako kompozytor wykonywał swoje utwory. Po kolejnych podróżach do Belgii i Holandii został w 1850/51 korepetytorem (akompaniatorem) w Théâtre-Italien w Paryżu, towarzyszył śpiewaczce Henriette Rossi-Sontag (1806–1854) w jej koncertach w Stanach Zjednoczonych Ameryki i Meksyku. W 1852 roku otrzymał stanowisko kapelmistrza w Théâtre-Italien w Paryżu, ale już w następnym roku zrezygnował z tej posady i udał się do Wiednia, gdzie powołano go na dyrygenta w Theater am Kärntnertor, a w latach 1858–60 był jego dyrektorem. W tym czasie pod jego kierownictwem odbyły się pierwsze wykonania oper Richarda Wagnera „Lohengrin” (1858) i „Tannhäuser” (1859). Dlaczego Karl Anton Eckert zrezygnował z tej lukratywnej posady w 1860 roku i został królewskim kapelmistrzem w Stuttgarcie, po czym został zwolniony w 1867 roku i od 1869 do 1879 roku był kapelmistrzem w Königliche Hofoper w Berlinie w miejsce Wilhelma Tauberta (1811–1891) i Alexandra Dorna (1833–1901) nie wiadomo. W latach 1875–79 był członkiem Pruskiej Akademii Sztuk (Preußische Akademie der Künste) w Berlinie. Wraz z obejmowaniem urzędów publicznych słabła też jego działalność kompozytorska, by w końcu niemal całkowicie wygasnąć.
Kompozycje (wybór)
Opery, pieśni i oratoria komponował do tekstów Friedricha Christopha Förstera.
- Das Fischermädchen, (śpiewogra), 1830.
- 46 Psalm, (oratorium), 1832.
- Ruth, 1833 (oratorium, premiera 7 lutego 1834 w Berlinie).
- Groß ist der Herr zu Zion, (oratorium), 1836.
- Das Käthchen von Nürnberg, (opera), 1835.
- Der Laborant von Riesengebirge, (opera), 1838.
- Scharlatan, (opera), 1840.
- Judith, (oratorium) 1841.
- Domine fac salvum regem, (oratorium), 1843.
- Wilhelm von Oranien, (opera), 1846.