Julius August Ludwig Wegscheider

Julius August Ludwig Wegscheider (ur. 17 września 1771 w Küblingen, obecnie część miasta Schöppenstedt; zm. 26 stycznia 1849 w Halle (Saale)) - niemiecki teolog ewangelicki i wybitny dogmatyk racjonalizmu teologicznego (neologia teologiczna).

Genealogia


Ojciec Johann Friedrich Ludwig, pastor w Küblingen

Życiorys


Po nauce w »Pädagogium« w Helmstedt i »Carolinum« w Brunszwiku studiował od 1787 r. teologię na uniwersytecie w Helmstedt u Heinricha Philippa Konrada Henke i jednocześnie uczył w »Pädagogium«. W latach 1795-1805 był nauczycielem domowym w Hamburgu. Okres ten wykorzystał na dalszą edukację teologiczną i filozoficzną, w trakcie której zapoznał się z filozofią Immanuela Kanta. Wynikiem tych studiów było pismo »Ethices Stoicorum recentiorum fundamenta ex ipsorum scriptis eruta atque cum principiis ethices, quae critica rationis practicae secundum Kantium exhibet, comparata« (Hamb. 1797), dzięki któremu uzyskał tytuł doktora filozofii. W 1805 r. został repetentem teologii na uniwersytecie w Getyndze, gdzie w tym samym roku habilitował się pracą »De Graecorum mysteriis religioni non obtrudendis«. W Getyndze uzyskał także tytuł doktora teologii. W 1806 r. został powołany jako trzeci profesor teologii, profesor filozofii na uniwersytet oraz drugi miejski pastor w Rinteln.



W 1810 r. otrzymał nominację na profesora zwyczajnego uniwersytetu w Halle, gdzie prowadził wykłady dotyczące Nowego Testamentu, egzegezy i dogmatyki. Opublikował niedrukowane dotychczas listy Filipa Melanchtona. W 1815 r. wydał swoje najważniejsze dzieło »Institutiones theologiae christianae dogmaticae, addita singulorum dogmatum historia et censura«. W Halle został ukarany w 1830 r. przez rząd jako racjonalista i rzekomy wyśmiewca chrześcijaństwa. Postępowanie przeciw niemu i Wilhelmowi Geseniusowi wywołała denuncjacja Ernsta Ludwiga von Gerlacha w artykule »Rationalismus auf der Universität Halle« w numerach 5 i 6 czasopisma »Evangelische Kirchenzeitung«. Wegscheider i Gesenius w odpowiedzi na to wnieśli oskarżenie przeciw Gerlachowi do Wyższego Sądu Krajowego w Naumburgu. W tej walce poruszona została ważna kwestia wolności nauki, sumienia człowieka i badań.

Początkiem 1849 r. nieoczekiwanie ciężko zachorował i zmarł 26 stycznia 1849 r. w Halle, gdzie został pochowany na cmentarzu »Laurentiusfriedhof«.

Dzieła (wybór)


  • Über die von der neuesten Philosophie geforderte Trennung der Moral von der Religion. 1804.
  • De Graecorum mysteriis religioni non obtrudendis. 1805.
  • Versuch einer vollständigen Einleitung in das Evangelium Johannis. 1806.
  • Der erste Brief des Apostels Paulus an den Timotheus. 1810.
  • Institutiones theologicae christianae dogmaticae. 1815.
  • Philippi Melanchthon Epistolae XI. 1824.
  • Dicta probantia veteris et novi testamenti. 1831.

Literatura


Linki