Jozef Israëls

Jozef Israëls (ur. 27 stycznia 1824 w Groningen; zm. 12 sierpnia 1911 w Scheveningen) – holenderski malarz, sztycharz, litograf i grafik. Jeden z najważniejszych malarzy szkoły haskiej. (wyznanie mojżeszowe)

Jozef Israels
Jozef Israëls. Autor: Jan Veth.
Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys

Jozef Israëls w wieku 13 lat rozpoczął naukę u malarza Johana Willema Pienemana (1779–1853) w Amsterdamie. Od 1845 do 1847 przebywał w Paryżu, gdzie w atelier François-Édouard'a Picot'a (1786–1868) malował obrazy o tematyce historycznej. Dzięki znajomości z Louis'em Gallait'em (1810–1887) i Ary Schefferem (1795–1858) zetknął się z romantyzmem. W tym okresie wywarli na niego wpływ także Horace Vernet (1789–1863), Paul Delaroche (1797–1856) i malarze należący do szkoły z Barbizon.

Po powrocie pozostał do 1871 w Amsterdamie, a potem pracował w Hadze, gdzie malował sceny rodzajowe z życia prostych ludzi, przede wszystkim rolników i rybaków z Zandvoort i Katwijk, które przyniosły mu sławę. Z przyjacielem Hendrikiem Willemem Mesdagem (1831–1915) założył Holenderskie Towarzystwo Rysunku (Hollandse Teekenmaatschappij). W Hadze w jego atelier pracował w 1881 Max Liebermann (1847–1935), który uważał go za swego najważniejszego nauczyciela.

Po 1885 szedł własną drogą i razem z Georgeiem Hendrikiem Breitnerem (1857–1923) był znany jako „amsterdamski impresjonista”. W 1902 został członkiem francuskiej Académie des Beaux-Arts.

Dzieła (wybór)

  • Nad grobem matki, 1851.
  • Dzieci na brzegu morza, 1872.
  • Kiedy się starzejesz, 1883, Gemeentemuseum Den Haag (Haga).
  • Ciemne myśli, 1896.
  • Jedzący ziemniaki, 1902, Gemeentemuseum Den Haag (Haga).
  • Ślub żydowski, 1903, Rijksmuseum (Amsterdam) .
  • Spojrzenie w dal, 1907, Rijksmuseum, Amsterdam.

Literatura

  • Fritz von Ostini: Jozef Israels w Velhagen & Klasings Monatshefte. Tom XIX, nr 1 (1904/1905), s. 1–16.

Linki

Autor: Roman Penkała