Joseph Melling

Joseph Melling (ur. 27 grudnia 1724 r. w Sankt Avold (Lotaryngia); zm. 23 grudnia 1796 r. w Strasburgu) - lotaryński malarz. (wyznania katolickiego).

Genealogia ↑

Ojciec Nicolas, mistrz stolarski; matka N. N. Metzingen; brat Christoph (1716-78), rzeźbiarz na dworze w Karlsruhe; - ożenił się w Daxlanden w 1759 r. z Josefą Lengelacher; miał syna i córkę.

Życiorys ↑

Melling pierwsze nauki pobierał w Nancy, później studiował w Académie Royale w Paryżu u Carle'a van Loo i w 1750 r. otrzymał nagrodę Prix de Rome. Poza tym pracował u François Bouchera, który wywarł silny wpływ na jego twórczość. W 1755 r. Melling przybył do Karlruhe, a w 1758 r. został malarzem na dworze margrabiego Karola Fryderyka Badeńskiego (1728-1811). Bezpośrednio po przybyciu do Karlsruhr udzielał lekcji rysunku i malarstwa margrabinie Carolinie Luisie i był jednocześnie doradcą artystycznym przy urządzaniu ich obszernego zbioru dzieł sztuki. Portretował członków margrabiowskiej rodziny (obraz z 1757 r. przedstawia margrabinę z jej obu starszymi synami). W latach 1763-1766 sporządził rysunki do rycin do historii domu badeńskiego »Historia Zaringo Badensis« Johanna Daniela Schöpflina.

Główne zadanie Mellinga polegało w owym czasie na wyposażeniu rezydencji margrabiowskiej w Karlsruhe, która była w przebudowie. Do tego należało ozdobienie supraport scenami mitologicznymi i puttami jak również wykonanie malowideł sufitowych. Prace jego uległy zniszczeniu w 1944 roku.

Melling otrzymywał także liczne zlecenia kościelne m.in. wykonał malowidła dla klasztoru w Lichtenthal. Dla kościołów malował obrazy ołtarzowe: w 1757 r. dla kościoła zamkowego w Rastatt, w 1763 r. w Kuppenheim, w latach 1763-65 dla kościoła miejskiego w Rastatt, w 1769 r. freski na suficie i obrazy na ołtarze dla kościoła klasztornego w Schuttern, w 1770 r. w Hechingen. W 1772 r. wykonał panel ścienny z pejzażami dla pałacu Sickingen we Fryburgu Bryzgowijskim, który w czasie II wojny światowej został zniszczony. W 1774 r. zrezygnował ze służby na dworze i przeniósł się do Strasburga, gdzie w 1776 r. otworzył szkołę rysunku Académie de dessins d'après nature, którą w 1793 r. przejęło państwo. Jego ostatnie wielkie zlecenia to malowidło sufitowe przedstawiające Parnas w bibliotece Collège Royal w Colmar i 1792/93 pomalowanie sali biskupiej w pałacu Palais Rohan w Strasburgu.

Dzieła (wybór) ↑

  • Narodziny Wenus. Malowidło na suficie w sali marmurowej na zamku w Karlsruhe (zniszczony).
  • Obraz ołtarzowy (św. Antoni z Padwy). 1763, w kościele Kuppenheim.
  • Freski sufitowe i 7 obrazów ołtarzowych. 1763-65, w kościele klasztornym w Schuttern (zniszczone podczas pożaru).
  • Autoportret. W Musée des Arts décoratifs de Strasbourg.
  • Portret doktora Isaac Ottmann. 1778 Musée des Arts décoratifs de Strasbourg.

Literatura ↑

  • Rosemarie Stratmann-Döhler: Melling, Joseph. W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 17, Duncker & Humblot, Berlin 1994, ISBN 3-428-00198-2, s. 25.

Linki ↑

Autor: Roman Penkała