Johannes Schilling
Johannes Schilling (ur. 23 czerwca 1828 w Mittweida; zm. 21 marca 1910 w Klotzsche koło Drezna) – niemiecki rzeźbiarz. (wyznanie luterańskie)
Genealogia
Ojciec Julius (1791–1878), prokurent w hurtowni, od 1829 dyrektor handlowy w Dreźnie; matka Anna z domu Praße (1803–1875); miał czworo starszego rodzeństwa z czego troje wcześnie zmarło; – ożenił się 1) w Dreźnie w 1857 z Louise Isidorą Arnold (1832–80), 2) w 1888 z Natalie Neubert; z pierwszego małżeństwa miał syna i 3 córki, z drugiego syna i córkę, która wcześnie zmarła.
Życiorys
Od 1829 r. Johannes Schilling mieszkał z rodzicami w Dreźnie, gdzie w 1834 r. rozpoczął naukę w szkole prywatnej, a od 14 roku życia uczył się rysunku i kompozycji u Carla Gottloba Peschela (1798–1879) w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. W latach 1846–50 studiował rzeźbiarstwo u Ernsta Rietschela (1804–1861). Następnie kontynuował studia w Berlinie, najpierw rysunek aktu u Christiana Daniela Raucha (1777–1857), a od końca 1851 u Johann Friedrich Drake (1805–82). W lecie 1851 r. odwiedził muzeum Bertela Thorvaldsena (1770–1844) w Kopenhadze, w 1852 wrócił do Drezna, gdzie w 1853 został uczniem i pomocnikiem w atelier Ernsta Juliusa Hähnela (1811–91). W 1854 zakończył naukę u Hähnela i udał się w podróż do Rzymu skąd wrócił w 1856 r. do Drezna, gdzie założył własne atelier.
Po pierwszych pracach wykonanych na zlecenie Gottfrieda Sempera (1803–1879) otrzymał w 1861 zamówienie na ozdobienie promenady spacerowo-widokowej "Tarasy Brühla" (niem. Brühlsche Terrasse), które ukończył w 1868 roku. Początkiem września 1868 r. stworzył grupę figur z piaskowca "Noc" i "Wieczór", w 1871 kolejną grupę "Poranek" i "Dzień", która stanowi zespół "Czterech pór dnia". W 1908 r. rzeźby te odlano z brązu, a oryginały znajdują się w Chemnitz. Dzięki nim trafił do czołówki ówczesnych niemieckich rzeźbiarzy. W lutym 1872 r. ogłoszono konkurs na pomnik upamiętniający Związek Północnoniemiecki jako formę zjednoczenia Niemiec oraz zwycięstwo w wojnie z Francją w 1871 roku. Pomnik miał powstać na skraju Landschaftspark Niederwald powyżej miasta Rüdesheim am Rhein. Jednak żaden z nadesłanych projektów nie przypadł komisji do gustu. Dopiero po drugim rozpisaniu konkursu przekonano się do idei Johannesa Schillinga, który ostateczny trzeci projekt dostarczył w kwietniu 1874 roku (architekturę pomnika zaprojektował Karl Weißbach (1841–1905)). Pomnik został odsłonięty w 1883 roku.
W ścisłej współpracy z Semperem powstała w latach 1871–77 kwadryga z panterami do drugiego budynku opery w Dreźnie, który powstał po spaleniu 21 września 1869 pierwszego budynku tzw. Opera Sempera (Semperoper). Plac teatralny z posągiem króla Jana Wettyna (1801–1873) na koniu zaliczany jest oprócz "Tarasów Brühla" do najwybitniejszych dokonań europejskiej sztuki budowania miast w XIX wieku.
Od 1868 r. Johannes Schilling był profesorem w Akademii Sztuk Pięknych w Dreźnie i w swojej karierze pedagogicznej wykształcił ponad 50 rzeźbiarzy. Jego uczniowie pochodzili nie tylko z Niemiec, lecz także z Rosji, Szwajcarii, Anglii i Ameryki.
Johannes Schilling zmarł 21 marca 1910 w Klotzsche, obecnie część Drezna, i został pochowany na cmentarzu Trinitatisfriedhof w Dreźnie. Później nastąpiło przeniesienie zwłok do dzielnicy Zscheila w Miśni do rodzinnego grobu w krypcie tamtejszego kościoła ewangelickiego.
Dzieła (wybór)
- Cztery pory dnia na Tarasach Brühla w Dreźnie, 1861–1868.
- Pomnik Ernsta Rietschela na Tarasach Brühla w Dreźnie, 1868–1876.
- Panther-Quadriga na Operze Sempera w Dreźnie, 1871–1877.
- Pomnik arcyksięcia Ferdinanda Maximiliana w Trieście, 1870–1875.
- Pomnik w Niederwald, 1877–1883.
- Pomnik Reformacji w Lipsku, 1882–1883.
- Pomnik Gottfrieda Sempera na Tarasach Brühla w Dreźnie, 1891/92.
Literatura
- Bärbel Stephan: Schilling, Johannes w Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 22, Duncker & Humblot, Berlin 2005, ISBN 3-428-11203-2, s. 769.
- Constantin von Wurzbach: Schilling, Johannes w Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich. 29. Theil. Kaiserlich-königliche Hof- und Staatsdruckerei, Wien 1875, S. 326.