Johannes Meisner

Johannes Meisner (ur. 4 kwietnia 1615 roku w Torgawie (niem. Torgau), zm. 11 listopada 1681 roku w Wittenberdze) - niemiecki teolog luterański.

Genealogia ↑

Ojciec Caspar Meisner; matka NN; - ożenił się z Dorotheą Elisą Rehebold (pogrzeb 6.06. 1703); znani są 3 synowie.

Życiorys ↑

Po ukończeniu szkoły w rodzinnym mieście 16 marca 1635 roku immatrykulował na uniwersytet w Wittenberdze, gdzie poświęcił się najpierw studiom filozoficznym i 25 września 1638 roku został magistrem siedmiu sztuk wyzwolonych. 30 października 1641 roku otrzymał tytuł magistra legens i dzięki temu mógł prowadzić wykłady z języka łacińskiego i greckiego. 17 maja 1642 roku otrzymał stanowisko adiunkta na wydziale filozoficznym i rozpoczął studia teologiczne.
Odbył podróż edukacyjną do Francji, zatrzymał się jakiś czas na uniwersytecie w Strasburgu, po czym wrócił do Saksonii i został rektorem w szkole miejskiej w Torgawie. Interesowała go jednak praca akademicka. Został licencjatem teologii, w 1650 roku, w semestrze letnim, profesorem nadzwyczajnym na uniwersytecie w Wittenberdze, a semestr później czwartym profesorem zwyczajnym na wydziale teologicznym. 12 listopada 1652 roku promował się na doktora teologii. Po śmierci Johanna Scharfa objął stanowisko prepozyta w kościele Schlosskirche i zasiadł jako asesor w konsystorzu.
Wraz z żoną był pochowany w kościele Schlosskirche w Wittenberdze.

Znaczenie ↑

Współpracował z luterańskim ortodoksą Abrahamem Calovem, od którego różnił go przede wszystkim reprezentowany przez niego irenizm, co budziło niechęć Calova. Gdy Meisner w 1669 roku opublikował Examen Catechismi Palatini Calov znalazł powód, aby wystąpić przeciw niemu. Calov w sposób inkwizytorski zadenuncjował dzieło jako nieluterańskie co wywołało publiczny spór i zaszkodziło to dobrej reputacji uczelni. Mimo to został kilkakrotnie wybrany rektorem uniwersytetu w semestrach zimowych (1652, 1658, 1666, 1672 i 1678).

Dzieła (wybór) ↑

  • Theologia naturalis. 1648.
  • Compendium Theologiae. 1652/1663.
  • Synopsis controversiarum papisticarum. 1656.
  • Disputatio de confusione linguarum Babylonica. 1664.
  • Exercitationes in Evangelium Matthaei. 1664.
  • Exercitationes theologicae XII de articulis fidei. 1666.
  • Examen Catechismi Palatini. 1669.
  • Disputatio de luce primigenia. 1670.
  • Irenicum Duraeanum. 1675.

Literatura ↑

Linki ↑

Autor: Roman Penkała