Joachim Jungius


Joachim Jungius (właściwie Joachim Junge; ur. 22 października 1587 w Lubece; zm. 23 września 1657 w Hamburgu) –niemiecki matematyk, fizyk i filozof. (wyznanie ewangelickie)

Joachim Jungius
Joachim Jungius.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Nicolaus Junge (zm. 1589), nauczyciel w gimnazjum Katharineum w Lubece; matka Brigitte, córka pastora Joachima Holdmanna w Lubece; ojczym (od 1589) Martin Nordmann, nauczyciel w gimnazjum Katharineum w Lubece; – ożenił się 16 lutego 1624 w Rostoku z Cathariną Havemann (zm. 1638); bezdzietny.

Życiorys


Po ukończeniu nauki w gimnazjum Katharineum w Lubece Joachim Jungius studiował w latach 1606–08 matematykę na uniwersytecie w Rostoku, a potem w Gießen. W 1609 r. został w Gießen profesorem matematyki i uczył tam do 1614 roku. W 1616 r. wrócił do Rostoku, aby studiować tam medycynę. Studia medyczne ukończył w 1619 r. na uniwersytecie w Padwie.

W latach 1624–25 i 1626–28 pracował na uniwersytecie w Rostoku jako profesor matematyki, a w międzyczasie przez krótki czas na uniwersytecie w Helmstedt jako profesor medycyny. W 1629 r. przeprowadził się do Hamburga i został tam profesorem nauk przyrodniczych. Tam był także rektorem szkoły łacińskiej Johanneum i tamtejszego gimnazjum akademickiego.

Joachim Jungius zajmował się atomizmem i przyczynił się do traktowania chemii jako nauki przyrodniczej. Jego najważniejsze dzieło Logica Hamburgensis (1638) stanowiło przyczynek do odnowy logiki. W napisanej w 1630 r., a opublikowanej w 1642 r. dysertacji Doxoscopiae Physicae Minores stwierdził, że pierwiastki chemiczne są jednolitymi substancjami, których dalsze rozłożenie jest niemożliwe. Tym samym porzucił ideę alchemików przemienienia metalu w złoto. W 1639 r. stwierdził, że krzywa łańcuchowa nie jest parabolą.

Dzieła (wybór)


  • Ioachimi Iungii geometria empirica, 1627.
  • De Forma Substantiali Disputatio, 1933.
  • Logica Hamburgensis, hoc est, Institutiones Logicae : In usum Schol. Hamburg. conscriptae, & sex libris comprehensae, 1638.
  • Disputatio physica de Definitione Motus Aristotelica, 1642.

Literatura


  • Hans Kangro: „Jungius, Joachim” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 10, Duncker & Humblot, Berlin 1974, ISBN 3-428-00191-5, s. 686–689 (online).
  • Udo Krolzik: Jungius, Joachim w Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Tom 3, Bautz, Herzberg 1992, ISBN 3-88309-035-2, s. 869–875.