Jakob Micyllus

Genealogia ↑

Ożenił się 16 września 1526 r. z Gertrudą z domu Meyer (1507-1548) z Seligenstadt; miał 10 dzieci.

Życiorys ↑

Molshem (tak nazwał siebie w liście z 1526 r.), nazywany także Molseym (akt matrykulacji na studia w Erfurcie 1518) lub Molsheym (lista bakałarzy w Erfurcie 1520) zlatynizował swoje nazwisko na Micyllus i studiował filologię klasyczną od 1518 r. na uniwersytecie w Erfurcie, gdzie przebywał w kręgu humanisty Eobanusa Hessusa (1488-1540). Zaprzyjaźnił się tutaj z Joachimem Camerariusem (1500-1574), za którym udał się na przełomie 1522/23 roku do Wittenbergi, do Filipa Melanchtona (1497-1560). Dzięki poparciu Melanchtona został w pażdzierniku 1524 r. rektorem szkoły łacińskiej we Frankfurcie nad Menem, założonej przez Wilhelma Nesena, który 6 lipca 1524 r. utonął w Łabie. W szkole tej wcześniej uczył także Ludwig Carinus (1496-1569).

Dzięki Johannesowi Agricoli (1494-1566), który został zobowiązany przez Marcina Lutra (1483-1546) do przygotowania nowego porządku kościelnego dla Frankfurtu, Micyllus utrzymywał nadal dobre kontakty z Erfurtem i Wittenbergą . Obu połączyła przyjaźń o czym świadczy ich korespondencja. W tym okresie jednym z jego uczniów był Johann Fichard (1512-1580). Mimo, że nie brał udziału w sporach religijnych, został zaatakowany przez zwolenników Ulricha Zwingliego (1484-1531). Sytuacja w mieście stała się dla niego nie do zniesienia i zdecydował się opuścić Frankfurt.

W 1532 r. starał się o posadę profesora języka greckiego na uniwersytecie w Heidelbergu. Początkowo kandydatura jego została odrzucona z powodu przyznawania się do luteranizmu, jednak 18 stycznia 1533 r. przyjęto go jako następcę Simona Grynaeusa (1493-1541) przyznając skromne wynagrodzenie.

W tym samym roku Wolne Miasto Frankfurt wprowadziło Reformację i przejęło szkołę dla chłopców jako publiczną placówkę. W lecie 1537 r. Micyllus odszedł z uniwersytetu i ponownie został rektorem szkoły łacińskiej we Frankfurcie, gdzie podniesiono mu wynagrodzenie z 60 na 150 guldenów. W 1542 r. ulokował gimnazjum Gymnasium Francofurtanum w byłym klasztorze karmelitów bosych. Dla gimnazjum stworzył nowy plan nauczania i regulamin szkolny. W 1547 r. ponownie powołano go na profesora języka greckiego w Heidelbergu, gdzie już w 1548 r. został dziekanem. W 1556 r. był rektorem uczelni i brał udział w opracowaniu jej nowego statutu, który zaaprobował Melanchton. Jednak krótko przed jego wprowadzeniem Micyllus zmarł po krótkiej chorobie.

Jego wykłady dotyczyły materiału z literatury greckiej: Sofoklesa, Eurypidesa, Demostenesa, Teokryta, Homera i innych. Na uwagę zasługuje wydanie pism Owidiusza, wprowadzenie do Eurypidesa i jego »Arithmeticae logisticae libri duo« (1555), dzięki której pragnął wprowadzić studiowanie arytmetyki jako przedmiot nauczania. Znalazł także czas na twórczość poetycką, czego owocem były wiersze i elegie, które pt. »Sylvae« wydał w 1564 r. Julius, jeden z jego dwóch synów, którzy go przeżyli.

Oprócz wcześniej wspomnianego Johanna Ficharda, uczniem jego był także poeta Petrus Lotichius Secundus (1528-1560).

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑