Horst Lange

Genealogia ↑

Ojciec Ernst (ur. 1873), sierżant, pisarz regimentu; matka Amalie Braetsch, modystka; - ożenił się w 1933 r. z poetką Odą Kraus (1900-1988, pseudonim Oda Schaefer).

Życiorys ↑

Lange po ukończeniu szkoły średniej w Legnicy studiował w latach 1925-30 historię sztuki, literaturoznawstwo i teatrologię w Berlinie i Wrocławiu. Od 1931 r. pracował jako wolny pisarz w Berlinie, gdzie przyłączył się do kręgu skupionego wokół czasopisma Die Kolonne, do którego należeli podobnie myślący autorzy m.in. tacy jak: Günter Eich (1907-1972), Peter Huchel (1903-1981) i Erich Kästner (1899-1974). W 1940 r. został powołany do wojska, w 1941 r. wysłano go na front do Rosji i pod Moskwą został ciężko ranny w głowę. Po wojnie żył w Mittenwald, od 1950 r. w Monachium.

Znaczenie Lange leży zwłaszcza w jego prozie. Swoim głównym dziełem, powieścią »Schwarze Weide« (1937) oraz z »Ulanenpatrouille« (1940) reprezentuje w obrębie pisarzy, którzy nie emigrowali, pewną specyficzną w danym okresie postawę, kiedy próbuje wyrazić swoje osobiste odrzucenie ówczesnego zaślepienia przez zachowanie klasycznie szanowanej formy wyrażenia. Ontologizujący sposób przedstawienia postaci, karczmarza Smroczka w »Schwarze Weide« jako zdemonizowanego "naganiacza piekła" koresponduje z pojmowaniem klasyczności, które nadaje transcendentalno-utopijny rozmiar formalnemu układowi. Dzieło to kieruje się ideami stylu modernizmu sprzed 1914 r. i unika prawie całkowicie gwarowego sposobu mówienia. Jednak proza Langego przedstawia istotny przykład regionalnie określonej, ale nie prowincjonalnej literatury, której klasycyzm został ukształtowany przez kraj i ludzi, zwłaszcza Śląska. Jego liryka porusza zasadnicze kwestie egzystencji człowieka. Opublikowany w 1979 r. pamiętnik »Tagebücher aus dem Zweiten Weltkrieg« oddaje, chociaż całkiem prywatnie, pouczający obraz pewnego czasu.

Na jego temat monografię pt. »Horst Lange« napisał w 1967 r. Arno Lubos (1928-2006).

Dzieła (wybór) ↑

Literatura ↑

Linki ↑