Hermann Kurz
Hermann Kurz (do 1848 r. Hermann Kurtz; ur. 30 listopada 1813 r. w Reutlingen; zm. 10 paździenika 1873 r. w Tybindze) - niemiecki pisarz, publicysta i tłumacz. (wyznania ewangelickiego)
Hermann Kurz. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec: David Kurz (1783–1826); matka: Christiane Schramm (1789–1830); - ożenił się w Obereßlingen w 1851 r. z Marią Brunnow (1826–1911, wyznania katolickiego), pisarką; miał 4 synów i córkę Isoldę.
Życiorys
Hermann Kurz uczęszczał do seminarium w Maulbronn i studiował teologię ewangelicką w Tübinger Stift. W czasie studiów należał do korporacji studenckiej Patrioten. W 1831 r. zdał egzamin teologiczny, po czym pracował jako wikariusz w Ehningen. W 1836 r. zrezygnował ze służby kościelnej i przeprowadził się do Stuttgartu, gdzie pracował jako pisarz i tłumacz.
W Stuttgarcie poznał m.in. Eduarda Mörike (1804-1875), Justinusa Kernera (1786-1862) i Gustava Schwaba (1792-1850). Pisał artykuły do wielu czasopism: m.in. do Der Spiegel 1837/38, Morgenblatt für gebildete Stände, Europa. Od 1843 do 1845 był w Karlsruhe współpracownikiem czasopisma Deutsches Familienbuch zur Belehrung und Unterhaltung . W 1848 r. wrócił do Stuttgartu i został redaktorem czasopisma Der Beobachter.
W związku z opublikowanym artykułem został w 1850 r. skazany na trzy tygodnie aresztu w więzieniu Hohenasperg. W 1856 r. wycofał się z życia publicznego i w 1858 r. osiadł z rodziną w Oberesslingen, gdzie kupił majątek ziemski. W 1863 r. zamieszkał w Kirchheim unter Teck.
W tym samym roku przeniósł się do Tybingi, gdzie został bibliotekarzem na tamtejszym uniwersytecie. Podczas pobytu w Monachium w 1863 r. spotkał się z Paulem Heyse (1830-1914). W 1865 r. uniwersytet w Rostocku nadał mu tytuł doktora honoris causa.
Podczas uroczystości związanych z poświęceniem pomnika Uhlanda (1787-1862) doznał udaru słonecznego w skutek, którego zmarł 10 października 1873 roku. Hermann Kurz został pochowany w Tybindze na cmentarzu Stadtfriedhof Tübingen.
Dzieła (wybór)
- Fausts Mantelfahrt. Eine kleine Sammlung von Epigrammen. 1834.
- Gedichte. 1836.
- Dichtungen. 1839.
- Schillers Heimatjahre. Vaterländischer Roman. 1843.
- Erzählungen. 3 tomy, 1858-1861.
- Aus den Tagen der Schmach. Geschichtsbilder aus der Melacszeit. 1871.