Hermann Kaulbach
Hermann Kaulbach (ur. 26 lipca 1846 w Monachium; zm. 9 grudnia 1909 tamże) – niemiecki malarz, reprezentant szkoły monachijskiej. Malował portrety, obrazy rodzajowe i o treściach historycznych oraz inspirowane dziełami literackimi Johanna Wolfganga von Goethego (1749–1832, Goethe i Friederike w Sesenheim, Werther i Lotte, Gretchen w kościele), powieścią Die Ahnen Gustava Freytaga (1816–1895, Immo i Hildegard, Friderun i Ida) oraz scenami z oper Ludwiga van Beethovena (1770–1827), Wolfganga Amadeusa Mozarta (1756–1791), Carla Marii von Webera (1786–1826) i Richarda Wagnera (1813–1883). (wyznanie ewangelickie)
![]() |
Hermann Kaulbach, z dodatku do Darmstädter Tageblatt , Nr. 11/1889. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
- Ojciec : Wilhelm von Kaulbach (1805–1874), malarz.
- Matka : Josephine z domu Sutner.
- Rodzeństwo : Johanna, Marie i Josefa.
- Ożenił się : 3 czerwca 1871 z Sofie Schroll (1850–1920).
- Dzieci : syn Robert oraz 2 córki Dorothea i Sophie.
Życiorys
Hermann Kaulbach wstąpił w 1857/58 do Maximiliansgymnasiums, ale z powodu słabych wyników w nauce rodzice go wypisali z niego 15 lutego 1859 i umieścili w placówce wychowawczej „Bendersche Erziehungsinstitut“ braci Bender w Weinheim, gdzie pozostał dwa i pół roku. Jesienią 1861 rozpoczął naukę w gimnazjum w Norymberdze, gdzie mieszkał w domu szwagra, dyrektora Akademii Sztuk Pięknych Augusta von Krelinga (1819–1876). W norymberskim okresie gimnazjalnym zaczął rysować i malować. Po maturze w 1865 rozpoczął na uniwersytecie w Monachium studia medyczne. Po dwóch latach przeniósł się do monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie od 31 października 1868 był uczniem Carla Theodora von Pilotyego (1826–1886).
Pobyty w Wenecji, Rzymie (1880 i 1891) i w Tyrolu Południowym (po 1900) znalazły odzwierciedlenie w jego obrazach jak np. Wnętrze pałacu Dożów w Wenecji (1873), Klasztor Franciszkanów w Bolzano (1874), Via Appia w Rzymie (1880) oraz w licznych szkicach np. Tyrolska kuchnia chłopska (1908).
Hermann Kaulbach otrzymał liczne wyróżnienia i nagrody m.in. na wystawie sztuki w Berlinie w 1886, światowej wystawie w Chicago w 1893 i w 1901 na międzynarodowej wystawie sztuki w Monachium. W 1887 został członkiem honorowym Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a w następnym roku profesorem tytularnym.
Hermann Kaulbach zmarł 9 grudnia 1909 w Monachium, a urna z jego prochami umieszczona została w grobie ojca na Starym Cmentarzu Południowym (Alte Südfriedhof lub Alter Südlicher Friedhof) w Monachium.
Dzieła (wybór)
- Choinka bożonarodzeniowa z aniołkami (Weihnachtsbaum mit Engeln), Galerie Neue Meister, Drezno.
- Szewc w warsztacie (Schuster in der Werkstatt, Oberhessisches Museum, Gießen.
- Młoda dziewczyna (Ein junges Mädchen), Kunsthalle, Hamburg.
- Lucrezia Borgia (Lukrezia Borgia vor ihrem Vater tanzend), (1882), Kunsthalle, Hamburg.
- Portret Antona Brucknera (Bildnis Anton Bruckner, (1885), Oberösterreichische Landesmuseum - Schlossmuseum, Linz.
- Klasztor Franciszkanów w Bolzano (Franziskanerkloster in Bozen, (1874), Neue Pinakothek, Monachium.
- Muzykujący mnich ze śpiewającym dzieckiem (Musizierender Mönch mit singenden Kindern), 1895/1900, Museum Georg Schäfer, Schweinfurt.
- Ostatnie dni Mozarta (Mozarts letzte Tage, Wien-Museum, Wiedeń.
Literatura
- Friedrich Pecht: Geschichte der Münchner Malerei. München 1888.
- Kaulbach, Herm w Brockhaus Konversations-Lexikon 1894–1896, tom 10, s. 258.
- Meyers Großes Konversations-Lexikon, tom 10, Leipzig 1907, s. 780–782.
- Kaulbach, Hermann w Hans Vollmer (wyd.): Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart. Begründet von Ulrich Thieme und Felix Becker. Tom 20: Kaufmann–Knilling. E. A. Seemann, Leipzig 1927.
Linki
- Prace Hermanna Kaulbacha w Deutsche Digitale Bibliothek.
Artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.