Emmy Hennings

Emmy Hennings znana także jako Emmy Ball-Hennings (ur. 17 stycznia 1885 we Flensburgu jako Emma Maria Cordsen; zm. 10 sierpnia 1948 w Sorengo pod Lugano) – niemiecka pisarka, poetka i artystka kabaretowa. Należała do grona twórców ruchu dadaistycznego. (wyznanie ewangelicko-reformowane, od 1911 katolickie)

Hanns Bolz Emmy Hennings 1911
Hanns Bolz: Portret Emmy Hennings, 1911.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

  • Ojciec : Ernst Friedrich Matthias Cordsen, marynarz
  • Wyszła za mąż : 1) w 1904 (rozstanie 1906, rozwód 1907) za zecera Josepha Paula Henningsa, 2) w Bernie 21 lutego 1920 za pisarza Hugo Balla (1886–1927)
  • Dzieci : syn zmarł w 1906 w wieku dwóch lat i córka Annemarie

Życiorys

Po ukończeniu szkoły powszechnej Emmy Hennings pracowała jako służąca. Od 1903 r. występowała amatorsko jako aktorka. W 1905 r. przyłączyła się z mężem do wędrownej grupy teatralnej. Po rozwodzie w 1907 r. otrzymywała sporadyczne angaże w różnych niemieckich teatrach i kabaretach, w których występowała jako aktorka i śpiewaczka. Przed I wojną światową stała się centralną postacią w kręgach artystycznych Berlina i Monachium, gdzie występowała w lokalu Simpl, w którym spotykali się artyści. Na ten okres przypada jej znajomość z Hugo Ballem i innymi przedstawicielami awangardy literackiej takimi jak Georg Heym (1887–1912), Jakob van Hoddis (1887–1942), Johannes Robert Becher (1891–1958).

W maju 1915 r. emigrowała z przyszłym mężem do Szwajcarii. W Zurychu występowała w różnych variétés i założonym razem z Ballem Cabaret Voltaire. W 1920 r. zamieszkała z mężem i córką Annemarie w wiosce Agnuzzo pod Montagnola. Od jesieni 1924 do wiosny 1926 r. przebywała w Rzymie i koło Salerno. W 1926 r. przeprowadziła się do Casa Schori w Sorengo. Przyjaźniła się z Hermannem Hesse (1877–1962) (Briefe an Hermann Hesse 1956).

Początkowo publikowała wiersze, później opowiadania, bajki, legendy i pisma autobiograficzne. Po konwersji na katolicyzm jej wiersze i proza uległy silnym wpływom religijnym. Po śmierci męża w 1927 r. Emmy Hennings zajęła się jego notatkami i wydawaniem jego pism.

Dzieła (wybór)

  • Die letzte Freude. (Ostatnia radość, wiersze). Wolff, Leipzig 1913.
  • Gefängnis. (Więzienie, powieść) Reiß, Berlin 1919.
  • Das Brandmal. Ein Tagebuch. (Piętno. Dziennik) Reiß, Berlin 1920.
  • Helle Nacht. (Jasna noc, wiersze) Reiß, Berlin 1922.
  • Das ewige Lied. (Wieczna pieśń Reiß, Berlin 1923.
  • Hugo Ball. Sein Leben in Briefen und Gedichten. (Hugo Ball. Jego życie w listach i wierszach z przedmową Hermanna Hesse) Fischer, Berlin 1930.
  • Hugo Balls Weg zu Gott. Ein Buch der Erinnerung... (Droga Hugo Balla do Boga. Książka wspomnień...) Kösel & Pustet, München 1931.
  • Der Kranz. (Wieniec, wiersze) Benziger, Einsiedeln/Köln 1939.
  • Märchen am Kamin. (Bajki przy kominku) Benziger, Einsiedeln/Köln 1943.
  • Das irdische Paradies und andere Legenden. (Ziemski raj i inne legendy Stocker, Luzern 1945.
  • Ruf und Echo. Mein Leben mit Hugo Ball. (Wołanie i echo. Moje życie z Hugo Ballem.) Benziger, Einsiedeln/Zürich/Köln 1953.
  • Briefe an Hermann Hesse. (Listy do Hermanna Hesse) wyd. Annemarie Schütt-Hennings. Suhrkamp, Frankfurt am Main 1956.

Literatura

Linki

Nowości

Popularne artykuły

Tematy pokrewne