Heinrich Zöllner

Heinrich Zöllner (ur. 4 lipca 1854 w Lipsku; zm. 4 maja 1941 we Fryburgu Bryzgowijskim) - niemiecki kompozytor, dyrygent i librecista.

Heinrich Zöllner, 1899. Źródło: Wikimedia Commons

Życiorys ↑

Heinrich Zöllner był synem Carla Friedricha Zöllnera (1800-1860) i podobnie jak ojciec czołową postacią istnienia chórów męskich swojego czasu.

Heinrich Zöllner dwa miesiące studiował prawo, po czym rozpoczął studia muzyczne w Konserwatorium Lipskim. Tam był uczniem Carla Reinecke (1824-1910), Salomona Jadassohna (1831-1902), Ernsta Friedricha Richtera (1808-1879) i Ernsta Ferdinanda Wenzela (1808-1880). W 1878 r. został uniwersyteckim dyrektorem muzycznym na uniwersytecie w Dorpat, w 1885 r. nauczycielem w Kolońskim Konserwatorium i dyrygentem tamtejszego chóru męskiego. W 1897 r. powołano go na dyrygenta chóru męskiego Deutscher Liederkranz w Nowym Jorku. Od 1898 r. był uniwersyteckim dyrektorem muzycznym w Lipsku i dyrygentem uniwersyteckiego chóru. Od 1903 r. współpracował jako redaktor muzyczny z czasopismem "Leipziger Tageblatt". W latach 1907-12 działał jako pierwszy kapelmistrz w Vlaamse Opera w Antwerpii. W 1914 r. zamieszkał we Fryburgu, gdzie od 1922 do 1932 r. pracował jako sprawozdawca operowy dla czasopisma "Freiburger Zeitung".

Twórczość ↑

Kompozycje Zöllnera obejmują 10 oper, pięć symfonii, kilka dużych utworów na chór i orkiestrę, uwertury, kawałki fortepianowe, muzykę chóralną i pieśni. Podobnie jak ojciec, Zöllner skomponował sporo utworów dla chóru męskiego. W przeciwieństwie do ojca, preferował dzieła dużych rozmiarów z akompaniamentem orkiestry. Najbardziej znany stał się dzięki operze Die versunkene Glocke (1899), która była często grana przed II wojną światową. Zöllner pisał także libretta do komponowanych oper (np. Die lustigen Chinesinnen), a w pieśniach wykorzystywał teksty m.in. Otto Juliusa Bierbauma (1865-1910) (Schmied Schmerz, op. 137) i Josepha von Eichendorffa (1788-1857) (Der Freund).

Dzieła (wybór) ↑

Linki ↑