Wilhelm Theodor Gümbel


Wilhelm Theodor Gümbel (ur. 19 maja 1812 w Dannenfels; zm. 10 lutego 1858 w Landau in der Pfalz) – niemiecki botanik. Jego skrót jako autora naukowej nazwy botanicznej brzmi "W.Gümbel", w briologii także "Gümb.". (wyznanie ewangelickie)

Genealogia


Ojciec Johann Friedrich (1775–1841), leśniczy rewirowy; matka Charlotte (1781–1862), córka pastora Johanna Roos w Jakobsweiler i Winnweiler; rodzeństwo 8 braci; – ożenił się w Landau w 1844 z Salomeą Amalie Mohr; dzieci 1 syn i 3 córki; prawnuk Theodor Heuss (1884–1963), publicysta, politolog i polityk, pierwszy prezydent NRF w latach 1949-1959.

Życiorys


Wilhelm Theodor Gümbel uczęszczał do gimnazjum w Landau i Zweibrücken, które ukończył w 1833 roku. Jesienią tego samego roku rozpoczął studia teologiczne na uniwersytecie w Heidelbergu u Heinricha Eberharda Gottloba Paulusa (1761–1851). Po pierwszym semestrze przeniósł się do Würzburga, gdzie studiował leśnictwo. Studia ukończył w Monachium w 1835 roku. Następnie studiował filozofię m.in. filozofię przyrody Lorenza Okena (1779–1851). W 1837 r. przyjął posadę nauczyciela przyrody w szkole rzemieślniczej w Zweibrücken i w 1843 r. podobną funkcję pełnił w nowej placówce w Landau, której rektorem był od 1853 roku. W Zweibrücken poznał briologa Philippa Brucha (1781–1847), a przez niego Wilhelma Philippa Schimpera (1808–1880), z którymi współpracował przy tworzeniu monografii o mchach Bryologia europaea.

Dzieła (wybór)


  • Bryologia europaea. Stuttgart 1835–55, 6 tomów z 640 tablicami ilustracji + suplement 1864–68) z 40 tablicami (razem z Philipp Bruch i Wilhelmem Philippem Schimperem).
  • Die Wirbelbewegung an Stoffen im gestaltlosen Zustand. Landau, 1852.
  • Der Vorkeim : Beitrag zur Entwickelungsgeschichte der Moospflanze. Breslau 1854.

Literatura


  • Wilhelm von Gümbel: „Gümbel, Theodor” w Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 10, Duncker & Humblot, Leipzig 1879, s. 118.
  • Martin Müllerott: „Gümbel, Wilhelm Theodor” w Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 7, Duncker & Humblot, Berlin 1966, s. 258.

Linki