Christoph Gudermann


Christoph Gudermann (ur. 25 marca 1798 w Vienenburgu; zm. 25 września 1852 w Münster) – niemiecki matematyk; jego imieniem nazwano funkcję Gudermanna zwaną też amplitudą hiperboliczną lub gudermanianem. (wyznanie katolickie)

Genealogia


  • Ojciec: Joseph (ur. 1707), nauczyciel;
  • Matka: Anna Maria Eilers;
  • Ożenił się: przed 1832 z Magdaleną Flohr;
  • Dzieci: 5.

Życiorys


Po nauce w latach 1809–20 w Gymnasium Josephinum w Hildesheim Christoph Gudermann studiował od 1820 na uniwersytecie w Getyndze u Bernharda Friedricha Thibauta (1775–1832). W 1823 r. został nauczycielem matematyki w gimnazjum w Kleve. Już w tym czasie rozpoczął publikowanie licznych artykułów matematyczno-literackich w „Journal für die reine und angewandte Mathematik” (Crelles Journal) i napisał pierwsze książki. W 1832 r. został profesorem nadzwyczajnym matematyki w akademii w Münster, gdzie w 1839 awansował na profesora zwyczajnego.

Christoph Gudermann znany stał się przede wszystkim dzięki swojemu uczniowi Karlowi Weierstrassowi (1815–1897), który jako jedyny słuchacz w 1839 r. słuchał jego wykładu o funkcji eliptycznej i w 1840 r. ukończył u niego pracę egzaminacyjną o funkcjach modularnych. Gudermann zajmował się szczególnie geometrią sferyczną (geometria powierzchni kuli) i funkcjami eliptycznymi, które nazwał funkcjami modularnymi. W polu jego zainteresowań znajdowała się także astronomia, mechanika i geometria.

Dzieła (wybór)


  • Grundriß der analytischen Sphärik, 1830.
  • Die Theorie der Potentialfunctionen, 1832.
  • Lehrbuch der Niederen Sphärik, 1836.
  • Modularfunctionen und Modularintegrale, 1844.

Literatura