Gottfried Kinkel

Johann Gottfried Kinkel (ur. 11 sierpnia 1815 r. w Oberkassel (obecnie część dzielnicy Beuel w Bonn); zm. 13 listopada 1882 r. w Zurychu) -niemiecki teolog ewangelicki, profesor historii sztuki i literatury, pisarz, autor pieśni kościelnych i polityk o poglądach demokratycznych.

Gottfried Kinkel, 1880. Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Johann Gottfried Kinkel (1757–1837), rektor szkoły łacińskiej w Solingen, od 1801 r. pastor w Oberkassel; matka Sibylla Marie Beckmann (1782–1835); - ożenił się 1) w Bonn w 1843 r. z kompozytorką Johanną Matthieux z domu Mockel (1810–1858, rozwiedziona), 2) w Londynie w 1860 r. z Minną Werner (1829-1907); miał czworo dzieci z pierwszego małżeństwa.

Życiorys

Kinkel studiował teologię ewangelicką w Bonn (1831-1834) i Berlinie (1834-1835). W latach 1836-1838 zdał oba egzaminy teologiczne w Koblencji i habilitował się na uniwersytecie w Bonn, gdzie od 1837 r. pracował jako docent historii Kościoła. 29 czerwca 1840 r. założył razem z późniejszą żoną i przyjaciółmi poetyckie stowarzyszenie "Maikäferbund", do którego należeli m.in. Karl Simrock (1802-1876), Jacob Burckhardt (1818-1897) i Ferdinand Freiligrath (1810-1876).

Ślub Kinkela z rozwiedzioną Johanną i w dodatku z katoliczką wywołał skandal. Nie mógł dalej prowadzić zajęć na wydziale teologicznym i został 28 listopada 1845 r. przeniesiony na wydział filozoficzny. Od 1846 r. pracował jako profesor nadzwyczajny historii sztuki, literatury i kultury na uniwersytecie w Bonn.

Dwa lata później został redaktorem "Bonner Zeitung". W 1849 r. został wybrany do drugiej izby parlamentu pruskiego. Po jej rozwiązaniu wziął udział w powstaniu badeńskim razem z Georgiem Herweghiem (1817-1875), gdzie został ranny, pojmany i skazany na dożywotnie więzienie. Z więzienia karnego w Spandau (dzielnica Berlina) uwolnił go przyjaciel Carl Schurz (1829-1906) i obaj uciekli do Anglii, gdzie w styczniu 1851 r. dołączyła jego rodzina. Od września 1851 do lutego 1852 przebywał w Stanach Zjednoczonych. W marcu 1852 r. wrócił do Londynu, gdzie był profesorem historii literatury w Hyde-Park-College, a później w Bedford-College.

W 1866 r. Kinkel z rodziną zamieszkał w Szwajcarii. Otrzymał tu posadę profesora historii sztuki i literatury na politechnice w Zurychu, gdzie założył Zürcher Kupferstichkabinett.

Gottfried Kinkel zmarł po długiej chorobie 13 listopada 1882 r. w Zurychu i został pochowany na cmentarzu Friedhof Sihlfeld.

Dzieła (wybór)

• Der Grobschmied von Antwerpen. 1842.
• Die Ahr. 1846.
• König und Dichter. 1851.
• Gedichte. 1852.
• Das Mosaik in der Kunstgeschichte. 1876.

Literatura

• Otto Maußer: "Kinkel, Gottfried und Johanna Kinkel". W: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Tom 55, Duncker & Humblot, Leipzig 1910, s. 515–528 (online).
• Edith Ennen: "Kinkel, Gottfried". W: Neue Deutsche Biographie (NDB). Tom 11, Duncker & Humblot, Berlin 1977, ISBN 3-428-00192-3, s. 623 (online).

Linki

• Pisma Gottfrieda Kinkela i o nim, w: Katalog der Deutschen Nationalbibliothek.