Giovanni Giacometti
Giovanni Giacometti (ur. 7 marca 1868 r. w Stampa; zm. 25 czerwca 1933 r. w Glion) - szwajcarski malarz i grafik. Razem z Cuno Amietem wprowadził postimpresjonizm do sztuki szwajcarskiej. (wyznania ewangelicko-reformowanego)
 |
| Giovanni Giacometti. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
Ojciec Alberto, piekarz w Warszawie, Bergamo i Stempa; matka Caterina Ottilia z domu Santi; - ożenił się w Stampa z Annettą Giovanni; dzieci Alberto, Diego, Ottilia (1904–1937) i Bruno.
Życiorys
Giovanni Giacometti uczęszczał w latach 1884-86 do szkoły kantonalnej w Chur, po czym w latach 1886-87 przebywał w Monachium, gdzie brał udział w zajęciach w Szkole Rzemiosła Artystycznego (niem. Königliche Kunstgewerbeschule München) i w dwóch prywatnych szkołach artystycznych. Z powodu braku stosownego przygotowania odmówiono mu przyjęcia do tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. W Monachium poznał Cuno Amieta, z którym połączyła go przyjaźń na całe życie. Od 1888 do 1891 r. przebywał razem z Amietem i Andreą Robbi w Paryżu, gdzie studiował u William-Adolphe'a Bouguereau (1825-1905) i Josepha Nicolasa Robert-Fleury'ego(1797-1890) w prywatnej szkole malarstwa Académie Julian. W tym czasie miesiące letnie spędzał w Szwajcarii m.in. u malarza Franka Buchsera.
Od stycznia do października 1893 r. Giovanni Giacometti żył we Włoszech, potem wrócił do Bergell. W 1894 r. poznał Giovanniego Segantini, który był do śmierci jego przyjacielem i mentorem. W 1898 r. wystawił swoje prace razem z Amietem i Ferdinandem Hodlerem w Künstlerhaus Zürich. Odtąd prace Giovanniego Giacometti pokazywane były w dużych miastach europejskich. Ok. 1900 r. uwolnił się od wpływu Segantinisa i zwrócił się ku postimpresjonistycznym nurtom malarstwa francuskiego. Wzorem stały się dla niego prace Paula Cézanne'a i Vincenta van Gogha.
Do 1904 r. rodzina mieszkała we wsi górskiej Borgonovo w paśmie górskim Bergell, a później w pobliżu Stampa w domu, którego oborę Giovanni Giacometti przekształcił na atelier. Lato rodzina spędzała regularnie w Capolago koło Maloja.
W roku 1908 otrzymał zaproszenie na wystawę do Drezna. W latach 1906-1911 powstały dzieła Giovanniego Giacometti w stylu ekspresjonistycznym. W 1912 r. ponownie wystawił swoje prace w Zurychu w Kunsthaus Zürich. Giovanni Giacometti namalował m.in autoportrety, kompozycje z postaciami, martwą naturę i pejzaże z Bergell. Ukazują się w nich wszystkie panujące wówczas nurty w malarstwie, które dalej rozwijał, zajmował się intensywnie kolorem oraz światłem i znalazł swój własny styl, który wyróżnia jasny język farb. Giovanni Giacometti zalicza się do założycieli nowoczesnego malarstwa w Szwajcarii. W latach 1918-21 i 1931-32 należał do szwajcarskiej komisji sztuki Eidgenössische Kunstkommission.
Obrazy (wybór)
- Segantini na łożu śmierci, 1899.
- Wieczór jesienny, 1903.
- Chleb, 1908.
- Portret Annetta Giacometti, 1911.
- Portret rodzinny pod krzewem czarnego bzu, 1911.
- Portret Ottilii Giacometti, 1912.
- Capolago z widokiem na Corvatsch, ok. 1926.
- Martwa natura z rzeźbą (popiersie Alberto Giacomettiego), 1929.
Literatura
- Elisabeth Ellenberger: „Giacometti, Giovanni” w: Historisches Lexikon der Schweiz (online).
Linki
- Künstler, die in der Galerie Hans Goltz ausgestellt wurden, w: Hans Goltz.
- Prace Giovanniego Giacometti w: