Ghita Nørby
Ghita Nørby (ur. 11 stycznia 1935 r. w Kopenhadze) - duńska aktorka. Należy do najczęściej zatrudnianych i najbardziej cenionych aktorek swojego kraju.
![]() |
Ghita Nørby. Źródło: Wikimedia Commons |
Życiorys
Ghita Nørby urodziła się jako córka śpiewaka operowego Einara Nørby i pianistki Guldborg Laursen. Debiutowała w 1954 r. w Królewskim Teatrze w Kopenhadze, gdzie przez dwa lata uczęszczała do szkoły aktorskiej Det Kongelige Teaters elevskole, po ukończeniu której została tam zaangażowana w 1959 roku. W latach 1959-1962 grała na scenie Allé-Scenen i w następnych latach na wielu scenach Kopenhagi.
Jej debiut filmowy miał miejsce w 1956 r. w Ung leg. Podczas 50- i 60-lat odnosiła sukcesy przede wszystkim w komediach m.in. w: Min kones ferie (1967, Ferie mojej żony, pani Bodil), Olsen-banden på spanden (1969, pol. Gang Olsena w potrzasku, postać Bodil Hansen). Od 1970 r. zaczęła grać role charakterystyczne. W 1976 r. otrzymała swoją pierwszą nagrodę filmową Bodila jako odtwórczyni głównej roli w filmie Den korte sommer. W 1978 r. występowała jako Ingeborg Skjern w serialu telewizyjnym Matador.
Po wieloletniej nieobecności w filmach, w 1989 r. nastąpił jej wielki powrót w roli tytułowej w filmie Dansen med Regitze, za którą Ghita Nørby otrzymała drugą nagrodę Bodila. Od tego momentu otrzymała liczne dalsze wyróżnienia. W 1992 r. została pierwszą aktorką, która po raz czwarty otrzymała nagrodę Bodila. Razem z Maxem von Sydowem wystąpiła w 1996 r. w filmie Hamsun, w którym gra rolę Marii Hamsun, żony sławnego pisarza Knuta Hamsuna (1859-1952). Za rolę tę otrzymała w 1997 r. szwedzką nagrodę filmową Guldbagge dla najlepszej roli kobiecej. Oprócz tego otrzymała wiele innych nagród i wyróżnień m.in. została odznaczona w 1996 r. Orderem Danebroga (duń. Dannebrogorden) i w 2006 r. otrzymała order duńskiej królowej za zasługi dla sztuki i nauki, Ingenio et Arti .
Życie prywatne
Ghita Nørby poślubiła w 1956 r. architekta Mogensa Gartha-Grünera (1930-1957), po śmierci którego od 1958 do 1962 żyła z aktorem Henrikem Wiehe. Swojego trzeciego męża, śpiewaka pochodzenia włoskiego Dario Campeotto (ur. 1939) poznała w 1962 r. podczas kręcenia filmu Han, hun, Dirch og Dario. W latach 1964-1969 mieszkała z nim w Turynie. Z tego związku pochodzi reżyser Giacomo Campeotto. Jej czwartym małżonkiem był od 1970 do 1978 r. aktor Jørgen Reenberg. W 1984 Ghita Nørby pośliubiła kapelmistrza, pianistę i kompozytora Svenna Skippera.
Filmografia (wybór)
- Ung leg. 1956.
- De sjove år. 1959.
- Min kone fra Paris. 1961.
- Han, hun, Dirch og Dario. 1962.
- Tre piger i Paris. 1963.
- Min kones ferie. 1967.
- Damernes ven. 1969.
- Olsen-banden på spanden. 1969.
- Hurra for de blå husarer. 1970.
- Kvindesind. 1980.
- Ved vejen. 1988.
- Sofie. 1992.
- Hamsun. 1996.
- Grev Axel. 2001.
- Julefrokosten. 2009.
- Nøgle hus spejl. 2015.
Literatura
- Artykuł powstał na podstawie „Ghita Nørby” w de.wikipedia.org.
Linki
- Biografia i wykaz ról filmowych (j. duński, ostatni dostęp 26.11.2015).
- „Ghita Nørby” w Dansk Film Database, (j. duński, ostatni dostęp 26.11.2015).