Friedrich Gernsheim


Friedrich Gernsheim (ur. 17 lipca 1839 w Wormacji; zm. 10 września 1916 w Berlinie) – pochodzenia żydowskiego niemiecki pianista, dyrygent, kompozytor i pedagog muzyczny w dobie późnego romantyzmu.

Friedrich Gernsheim
Friedrich Gernsheim.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia


Ojciec Abraham Gernsheim, lekarz; matka Josephine Kaula; – ożenił się 1 maja 1877 w Wormacji z Helene Hernsheim (1851-1927); miał 2 córki.

Życiorys

Friedrich Gernsheim był synem poważanego żydowskiego lekarza. Pierwszych lekcji muzyki udzielała mu mama, która była pianistką. Później uczył się u Louisa Liebe (1819–1900) ucznia Ludwiga Spohra (1784–1859). Od 1848 r. kontynuował naukę gry na fortepianie w Moguncji u pianisty Ernsta Pauera (1826–1905). W 1849 r. osiadł we Frankfurcie nad Menem, gdzie w wieku 11 lat zadebiutował publicznie jako pianista i skrzypek, jak również kompozytor uwertury. Od 1852 r. studiował w Lipsku u Ignaza Moschelesa (1794–1870), Moritza Hauptmanna (1792–1868), Juliusa Rietza (1812–1877), Ernsta Friedricha Eduarda Richtera (1808–1879) i Ferdinanda Davida (1810–1873).

W latach 1855–1860 koncertował w Paryżu. W 1861 został następcą Hermanna Levi (1839–1900) jako dyrektor muzyczny w Saarbrücken. Od 1865 r. był nauczycielem w Kolońskim Konserwatorium, którym kierował Ferdinand von Hiller (1811–1885). Oprócz tego kierował tamtejszym towarzystwem śpiewaczym, towarzystwem muzycznym i był kapelmistrzem w teatrze miejskim. W 1874 r. powołano go do Rotterdamu jako dyrektora towarzystwa do krzewienia muzyki Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst. W 1890 r. został nauczycielem w Konserwatorium Sterna (Stern’sches Konservatorium) w Berlinie. W 1910 r. trzy jego kompozycje zaimplementowane zostały w pierwszym fortepianie automatycznym "Welte-Mignon".

Friedrich Gernsheim był od 1888 do 1916 r. członkiem Sekcji Muzyki Pruskiej Akademii Sztuki w Berlinie i od 1914 do 1916 jej wiceprezydentem.

Jednym z uczniów Gernsheima był Engelbert Humperdinck (1854–1921).

Dzieła (wybór)


Utwory orkiestrwe

  • Koncert fortepianowy c-moll, op 16, 1869.
  • Waldmeisters Brautfahrt, uwertura op. 13, 1873.
  • Symfonia Nr. 1, g-moll op. 32, 1875.
  • Koncert skrzypcowy Nr. 1, op. 42, 1880.
  • Symfonia Nr. 2, Es-Dur, op.46, 1882.
  • Symfonia Nr. 3, c-moll, op. 54, 1888.
  • Symfonia Nr. 4, B-Dur, op. 62, 1896.
  • Koncert skrzypcowy Nr.2, op. 86, 1914.

Muzyka kameralna

  • Kwintet smyczkowy Nr.1, op. 9, 1868.
  • Kwartet fortepianowy Nr. 2, op. 20, 1870.
  • Kwartet smyczkowy Nr. 1, op. 25, 1872.
  • Trio fortepianowe Nr. 1, op. 28, 1873.
  • Kwartet smyczkowy Nr. 2, op. 31, 1875.
  • Kwintet fortepianowy Nr. 1, op. 35, 1877.
  • Trio fortepianowe Nr. 2, op. 37, 1879.
  • Kwartet fortepianowy Nr. 1, op. 6, 1879.
  • Kwartet smyczkowy Nr. 5, op. 83, 1911.

Utwory wokalne

  • Wächterlied aus der Neujahrsnacht 1200 für Männerchor und Orchester, op. 7, 1861-1865.
  • Germania, ein deutscher Siegesgesang für Männerchor und Orchester, op. 24, 1868-1873.
  • An den Mond, op. 29, 1874.
  • Salamis. Siegesgesang der Griechen für Männerchor und Orchester, op. 10, 1886-1891.

Linki