Georg Wilhelm Kirchmaier

Georg Wilhelm Kirchmaier (ur. 29 kwietnia 1673 r. w Wittenberdze; zm. 7 sierpnia 1759 r. tamże) był niemieckim filozofem, retorykiem i językoznawcą. (wyznania luterańskiego)

Georg Wilhelm Kirchmaier
Georg Wilhelm Kirchmaier.
Źródło: Wikimedia Commons

Genealogia

Ojciec Georg Caspar Kirchmaier (Kirchmayer) (1635-1700), profesor elokwencji, języka greckiego oraz górnik i badacz przyrody w Wittenberdze.

Życiorys

Georg Wilhelm Kirchmaier po ukończeniu szkoły St. Afra w Miśni, studiował w Wittenberdze, Lipsku i Altdorf. Po powrocie do Wittenbergi nabył w 1694 r. tytuł magistra filozofii. Od 1698 r. był adiunktem na wydziale filozoficznym, a w 1700 r. został profesorem nadzwyczajnym retoryki. Po śmierci jego ojca, profesorem języka greckiego został Konrad Samuel Schurzfleisch (1641-1708), a w 1701 r. jego następcą został Georg Wilhelm Kirchmaier.

Jako profesor języka greckiego postawił Nowy Testament w centrum swoich wywodów. Przy czym wykorzystał zapewnione teologom prawo do zgłębiania treści objaśnianych pism i przeforsował, że mu zezwolono "przy tej okazji wykładanie każdego tekstu zgodnie z teologią ewangelicką". Dużo czasu wkładał w problemy językowe i zajmował się potwierdzeniem, że język Nowego Testamentu wolny jest od hebraizmu.

Śledził łacińskie i niemieckie tłumaczenia literackie i przeciwstawiał się nowym próbom poprawienia tłumaczenia Biblii dokonanego przez Marcina Lutra (1483-1546. Jego uwielbienie wielkiego Reformatora przynosiło mu często problemy, które miały następstwa w jego działalności pedagogicznej, którą prowadził, aż do śmieci.

Dzieła (wybór)

  • Decorum Generatim, speciatim Oratorium, Praeside, Georgio Caspare Kirchmaiero, Orat. Prof. P. Acad. Sen. Parente suo Venerando, exquiret M. Georg. Guil. Kirchmaierus, Wittenb. In Audit. Maiori, Die 13. Octobr. 1694. 1694.
  • De Decoro Actionis Oratoriae. 1694.
  • Der unschätzbare Verlust/ Der an Weißheit und Heroischen Tugenden weyland Unvergleichlich-Grossen Königin/ In Engelland ... Mariae Stuartae, ward/ Bey Der/ Am Martii/ A. 1695. als am Begräbniß-Tage/ der Königlichen Leiche/ von M. Georg Wilhelm Kirchmaiern/ Wittenb. Sax. In der Academischen Schloß-Kirchen zu Wittenberg/ Gehaltenen Trauer-Rede/ in folgender Arie kläglich besungen. 1695.
  • De dialecto Novi Testamenti. 1702.
  • Dissertationem De Chaldaeo Syrismis Rabbinismis Et Persismis Dictioni Novi Foederis Immerito Affictis. 1726.
  • Dissertatio Philologica De D. Pavlli Ivrisprvdentia Sigillatim Locvm Sacrvm Ivstificationis Penitvs Envcleante. 1730.
  • Ad Epistolam Pvblicam Eminentissimi E. R. Pvrpvrati Principis Biblioth. Vatic. Praefecti Episcopi Brixiens Angeli Mariae Qvirini Responsio Georg. Gvil. Kirchmaieri ... De Lvthero Opt. Max. Religionis Emendatore Ratione Tvm Doctrinae Tvm Sanctimoniae Cvm Oratione Pvblica De Eivs Polymatheiai In Libro Postvmo Qvi Colloqv. Sympos Germanice Tischreden Inscribitvr Responsioni Inseritvr Qvid De Reverendiss Archiep. Pr. Travtsohni[i] Epistola Pastor Nvpera Et Pro Gregor. Rothfi Schero V. C. 1752.

Literatura

  • Gabriel Wilhelm Götten, Ernst Ludwig Rathlef: Das jetztlebende gelehrte Europa. 3 Teil, Zelle 1740.

Linki

Artykuł jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe.

Autor: Roman Penkała