Johann Nepomuk Fuchs
Johann Nepomuk Fuchs (ur. 5 maja 1842 w Frauenthal (Frauental an der Laßnitz, Styria); zm. 15 października 1899 w Bad Vöslau (Dolna Austria)) – austriacki kompozytor, dyrygent i pedagog. (wyznanie katolickie)
 |
| Johann Nepomuk Fuchs. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia
- Ojciec: Patriz, nauczyciel wiejski i organista w Frauenthal, kompozytor muzyki kościelnej, znajomy Franza Schuberta;
- Matka: Maria Fuchs, z domu Rothleitner (1800–1874), pochodziła ze starej austriackiej rodziny nauczycielskiej;
- Rodzeństwo: Robert Fuchs (1847–1927), kompozytor i nauczyciel muzyki i siostra Maria Antonia Fuchs (1828–1906);
- Żona: od 1873 Antonie Exner (1850–96), śpiewaczka;
- Dzieci: syn i dwie córki.
Biografia
Johann Nepomuk Fuchs był synem nauczyciela i organisty Patriza Fuchsa. Po ukończeniu gimnazjum w Grazu studiował tam w 1862/63 przez jeden semestr prawo. W Grazu razem z Friedrichem von Hauseggerem kierował tamtejszym akademickim kołem śpiewaczym Grazer Akademischen Gesangverein. W 1863 roku przeniósł się do Wiednia, aby studiować teorię muzyki u Simona Sechtera. Po ukończeniu studiów otrzymał w 1864 roku posadę dyrygenta w operze w Bratysławie. Jego kariera dyrygencka prowadziła go przez Timișoara (1866), Augsburg, Brno (1872, gdzie premierę miała jego opera „Zingara“), Kassel, Kolonię (1873), Hamburg (1875–79, odniósł tam wielki sukces, wystawiając „Pierścień Nibelungów” Wagnera), Lipsk i w 1880 roku do Wiednia, gdzie wywarł istotny wpływ na tamtejsze życie muzyczne. Jako dyrygent Wiener Hofoper otrzymał w 1894 roku tytuł Vizehofkapellmeister (wice kapelmistrz dworski).
We wrześniu 1888 roku został następcą Felixa Otto Dessoffa jako profesor kompozycji w wiedeńskim Konservatorium der Gesellschaft der Musikfreunde. Jednym z jego najwybitniejszych uczniów był Alexander von Zemlinsky. Po śmierci Josepha Hellmesbergera d. Ä. otrzymał posadę dyrektora konserwatorium, gdzie założył kurs dla nauczycieli muzyki oraz wprowadził kursy wokalne dla przyszłych nauczycieli śpiewu.
Mniejsze sukcesy odniósł jako kompozytor, chociaż zbierał pochwały za opracowania oper, takich jak „Oszukany Kadi” („Der betrogene Kadi, Gluck), „Almira“ (Händel), „Alfonso i Estrella” („Alfons und Estrella“, Schubert), „Bastien i Bastienne” („Bastien et Bastienne”, Mozart) oraz „Rzekoma ogrodniczka” („La finta giardiniera“, Mozart). Fuchs był też współwydawcą dzieł Franza Schuberta.
Fuchs otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Franciszka Józefa (1889) i Order Korony Żelaznej III klasy (1897).