Nicodemus Frischlin
Philipp Nicodemus Frischlin (ur. 22 września 1547 roku w Erzingen (dzisiaj część Balingen), zm. 29 listopada 1590 roku w Urach) - niemiecki filolog, neołaciński dramaturg i liryk. (wyznania ewangelickiego)
 |
| Philipp Nicodemus Frischlin. Źródło: Wikimedia Commons |
Genealogia ↑
Ojciec Jakob Frischlin (1522–1566), pastor; matka Agnes z domu Ruoff; - ożenił się w listopadzie 1568 roku z Margarethe z domu Brenz (bratanica Johannesa Brenza).
Życiorys ↑
Philipp Nicodemus Frischlin uczył się w różnych ewangelickich szkołach i był stypendystą Tübinger Stifts. W Tybindze od 1563 roku studiował filologię, poezję i teologię, a w 1568 roku został tam profesorem poezji i historii.
W 1576 roku został koronowany przez cesarza Rudolf II na poetę ( Poeta laureatus, Comes Palatinus). Z powodu nieporozumień ze środowiskiem wykładowców ( przede wszystkim z Martinem Crusiusem) i w związku z krytyką jego pisma Oratio de vita rustica (1578) opuścił Tybingę. Między 1582-1584 był rektorem szkoły w Lublanie (niem. Laibach). W latach 1584-1585 żył w Strasburgu.
Z powodu grożącego mu procesu za cudzołóstwo uciekł i prowadził życie wędrowca. Przebywał m.in. w Pradze, Wittenberdze i Marburgu. W 1588 roku został rektorem szkoły łacińskiej w Brunszwiku. Gdy napisał pismo polemiczne przeciw dworowi wirtemberskiemu został osadzony na zamku Hohenurach. Podczas próby ucieczki z 29 na 30 listopada 1590 złamał sobie kark i zmarł.
Znaczenie ↑
Philipp Nicodemus Frischlin był radykalnym zwolennikiem protestantyzmu i uchodził za cieszącego się życiem nonkonformistę.
Jego działalność pisarska była wielostronna zarówno filologiczna i poetycka: oprócz rozpraw filologicznych pisał komedie w języku łacińskim np. Julius redivivus (Strasburg 1584), jak również dramaty w języku niemieckim np. Frau Wendelgard (Tübingen 1581). Pisał także epigramaty, ody, eposy, elegie i satyry.
Wg ksiązki Pierre'a Gassendi Nicolaus Copernicus-Biographie z roku 1654 znał teorię Mikołaja Kopernika i był jej zwolennikiem.
Dzieła (wybór) ↑
- Rebecca : comoedia nova et sacra, ex XXIIII. capite Geneseōs, ad Plauti et Terentii imitationem scripta: ... Francofurti, 1576.
- Hymni et epigrammata. Paris, 1577.
- Susanna : Comoedia Nova, Sacra Et lectu incunda atq[ue] utilis: in qua foeminei pudoris exemplum proponitur. Tubingae, 1578.
- Nicodemi Frischlini, De Astronomicae Artis, Cvm Doctrina Coelesti, Et Natvrali Philosophia, Congrventia : ex optimis quibusque Graecis Latinisque scriptoribus ... Libri Qvinqve. Francofurti, 1586
- Helvetio-Germani : Comoedia. Argentoratum, 1589.
Literatura ↑
- Bebermeyer, Gustav,„Frischlin, Nicodemus“ w Neue Deutsche Biographie tom 5 (1961), strona 620.
- Scherer, Wilhelm,„Frischlin, Nicodemus“ w Allgemeine Deutsche Biographie tom 8 (1878), strony 96-104.
Linki ↑
- Pisma Nicodemusa Frischlina w Katalog der Bayerischen Staatsbibliothek München (BSB).
- Portrety w Digitaler Portraitindex.
- Pisma Nicodemusa Frischlina w Zeno.org.